Na de verovering van Khuzistan wilde Umar vrede. Hoewel aanzienlijk verzwakt, resoneerde het beeld van het Perzische Rijk als een angstaanjagende supermacht nog steeds in de hoofden van de pas opkomende Arabieren, en Umar was op zijn hoede voor onnodige militaire betrokkenheid ermee, en gaf er de voorkeur aan laat de romp van het Perzische rijk met rust.Na de nederlaag van de Perzische strijdkrachten in de Slag bij Jalula in 637, ging Yazdgerd III naar Rey en van daaruit naar Merv, waar hij zijn hoofdstad oprichtte en zijn leiders opdracht gaf om voortdurende invallen in Mesopotamië uit te voeren.Binnen vier jaar voelde Yazdgerd III zich machtig genoeg om de moslims opnieuw uit te dagen voor controle over Mesopotamië.Dienovereenkomstig rekruteerde hij 100.000 geharde veteranen en jonge vrijwilligers uit alle delen van Perzië, onder het bevel van Mardan Shah, die naar Nahavand marcheerde voor de laatste titanenstrijd met het kalifaat.De Slag om Nahavand werd in 642 uitgevochten tussen Arabische moslims en Sassanidische legers.De strijd staat bij moslims bekend als de ‘overwinning van de overwinningen’.De Sassanidische koning Yazdegerd III ontsnapte naar het Merv-gebied, maar was niet in staat nog een substantieel leger op de been te brengen.Het was een overwinning voor het Rashidun-kalifaat en de Perzen verloren daardoor de omliggende steden, waaronder Spahan (omgedoopt tot Isfahan).