De Ottomaans-Safavidenoorlog van 1623–1639 was de laatste van een reeks conflicten tussen het Ottomaanse Rijk en het Safavidenrijk , destijds de twee grootmachten van West-Azië, over de controle over Mesopotamië.Na aanvankelijk Perzisch succes bij de herovering van Bagdad en het grootste deel van het moderne Irak , nadat het het negentig jaar lang had verloren, werd de oorlog een patstelling omdat de Perzen niet in staat waren verder het Ottomaanse Rijk binnen te dringen, en de Ottomanen zelf werden afgeleid door oorlogen in Europa en verzwakt. door interne onrust.Uiteindelijk waren de Ottomanen in staat Bagdad te heroveren, waarbij ze zware verliezen leden bij de laatste belegering, en de ondertekening van het Verdrag van Zuhab maakte een einde aan de oorlog in een Ottomaanse overwinning.Grofweg herstelde het verdrag de grenzen van 1555, waarbij de Safaviden Dagestan, Oost- Georgië , Oost-Armenië en de huidige Republiek Azerbeidzjan behielden, terwijl West-Georgië en West- Armenië definitief onder Ottomaanse heerschappij kwamen.Het oostelijke deel van Samtskhe (Mescheti) ging onherroepelijk verloren voor zowel de Ottomanen als Mesopotamië.Hoewel delen van Mesopotamië later in de geschiedenis kortstondig werden heroverd door de Iraniërs , met name tijdens het bewind van Nader Shah (1736–1747) en Karim Khan Zand (1751–1779), bleef het sindsdien in Ottomaanse handen tot de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. .