Het Sultanaat van Delhi was een islamitisch rijk gevestigd in Delhi dat zich 320 jaar lang (1206–1526) over grote delen van Zuid-Azië uitstrekte.Na de invasie van het subcontinent door de Ghurid-dynastie regeerden vijf dynastieën achtereenvolgens over het Sultanaat van Delhi: de Mamelukken-dynastie (1206-1290), de Khalji-dynastie (1290-1320), de Tughlaq-dynastie (1320-1414), de Sayyid-dynastie (1414–1451), en de Lodi-dynastie (1451–1526).Het besloeg grote delen van het grondgebied van het huidige India , Pakistan en Bangladesh , evenals enkele delen van Zuid-Nepal.De basis van het Sultanaat werd gelegd door de Ghurid-veroveraar Muhammad Ghori, die de Rajput Confederatie onder leiding van Ajmer-heerser Prithviraj Chauhan in 1192 CE nabij Tarain op de vlucht joeg, nadat hij eerder een tegenslag tegen hen had geleden.Als opvolger van de Ghurid-dynastie was het Sultanaat van Delhi oorspronkelijk een van een aantal vorstendommen die werden geregeerd door de Turkse slavengeneraals van Muhammad Ghori, waaronder Yildiz, Aibak en Qubacha, die de Ghurid-gebieden onder elkaar hadden geërfd en verdeeld.Na een lange periode van onderlinge strijd werden de Mamelukken omvergeworpen tijdens de Khalji-revolutie, die de machtsoverdracht van de Turken naar een heterogene Indo-islamitische adel markeerde.Zowel de resulterende Khalji- als de Tughlaq-dynastieën zagen respectievelijk een nieuwe golf van snelle islamitische veroveringen tot diep in Zuid-India.Het sultanaat bereikte uiteindelijk het hoogtepunt van zijn geografische bereik tijdens de Tughlaq-dynastie en bezette het grootste deel van het Indiase subcontinent onder Muhammad bin Tughluq.Dit werd gevolgd door achteruitgang als gevolg van heroveringen door hindoes, hindoeïstische koninkrijken zoals het Vijayanagara-rijk en Mewar die de onafhankelijkheid beweerden, en nieuwe moslimsultanaten zoals het Bengaalse sultanaat die afbraken.In 1526 werd het Sultanaat veroverd en opgevolgd door het Mughal-rijk .Het sultanaat staat bekend om zijn integratie van het Indiase subcontinent in een mondiale kosmopolitische cultuur (zoals concreet blijkt uit de ontwikkeling van de Hindoestaanse taal en de Indo-islamitische architectuur), omdat het een van de weinige machten is die aanvallen van de Mongolen (van de Chagatai-stam) afweert. Khanate) en voor het op de troon zetten van een van de weinige vrouwelijke heersers in de islamitische geschiedenis, Razia Sultana, die regeerde van 1236 tot 1240. De annexaties van Bakhtiyar Khalji omvatten grootschalige ontheiliging van hindoeïstische en boeddhistische tempels (wat bijdroeg aan de teloorgang van het boeddhisme in Oost-India en Bengalen). ), en de vernietiging van universiteiten en bibliotheken.Mongoolse invallen in West- en Centraal-Azië vormden het toneel voor eeuwenlange migratie van vluchtende soldaten, intelligentsia, mystici, handelaars, kunstenaars en ambachtslieden uit die regio's naar het subcontinent, waardoor de islamitische cultuur in India en de rest van de regio werd gevestigd.