1840-өөд онд үе үе бослого, боолын дайралт, дүрвэгсдийн шилжилт хөдөлгөөн орчин үеийн Лаос болох бүс нутгийг бүхэлд нь улс төр, цэргийн хувьд сул дорой болгожээ.Хятадад Чин гүрэн уулархаг ард түмнээ төв засаг захиргаанд оруулахын тулд өмнө зүг рүү шахаж байсан бөгөөд эхлээд дүрвэгсдийн үер, дараа ньТайпинийн бослогын босогчдын бүлэглэл Лаосын нутаг дэвсгэрт шахагдан орж ирэв.Босогчдын бүлгүүд туг далбаагаараа алдартай болсон бөгөөд Шар (эсвэл судалтай) туг, Улаан туг, Хар туг зэргийг багтаасан байв.Дээрэмчдийн бүлгүүд хөдөө орон нутгаар дайрч, Сиамаас бараг хариу өгсөнгүй.19-р зууны эхэн ба дунд үед Хун, Миен, Яо болон бусад Хятад-Төвдийн бүлгүүдийг багтаасан анхны Лао Сун Фонгсали муж болон Лаосын зүүн хойд хэсэгт суурьшиж эхлэв.Хау дээрэмчдэд орогнож, Лаос даяар хүн ам багассан томоохон бүс нутгуудыг орхиж байсан улс төрийн сул дорой байдал нь цагаачдын урсгалд нөлөөлсөн.1860-аад он гэхэд Францын анхны судлаачид Меконг мөрний замыг хойд зүг рүү чиглүүлж, өмнөд Хятад руу усан замтай болно гэж найдаж байв.Францын эртний судлаачдын дунд Фрэнсис Гарниер тэргүүтэй экспедиц байсан бөгөөд тэрээр Тонкин дахь Хавын босогчдын экспедицийн үеэр амь үрэгдсэн юм.Францчууд 1880-аад он хүртэл Лаос, Вьетнам (Тонкин) хоёуланд нь Хавын эсрэг цэргийн кампанит ажил явуулах нь улам бүр нэмэгдсээр байв.^[47]