Эллинизмын үед Баруун Азийн Грекийн гүрэн болох Селевкидийн эзэнт гүрэн нь МЭӨ 312 онд Македонийн жанжин Селевк I Никатороор үүсгэн байгуулагдсан.Энэ эзэнт гүрэн нь Македонскийн хаан Александрын эзэнт гүрэн хуваагдсаны дараа үүссэн бөгөөд МЭӨ 63 онд Ромын Бүгд Найрамдах Улсад нэгдэх хүртлээ Селевкид гүрний мэдэлд байсан.I Селевк МЭӨ 321 онд Вавилон, Ассирийг хүлээн авч, өөрийн нутаг дэвсгэрийг орчин үеийн Ирак , Иран, Афганистан , Сири, Ливан болон нэгэн цагт Ахеменидийн эзэнт гүрний хяналтад байсан Туркменистаны зарим хэсгийг багтаан өргөжүүлсэн.Сэлевкидийн эзэнт гүрэн оргил үедээ Анатоли, Перс, Левант, Месопотами, орчин үеийн Кувейтийг хамарч байв.Селевкидийн эзэнт гүрэн нь Грекийн ёс заншил, хэлийг сурталчлахын зэрэгцээ орон нутгийн уламжлалыг ерөнхийд нь хүлээн зөвшөөрдөг эллинист соёлын чухал төв байв.Грекийн цагаачдын дэмжлэгтэй Грекийн хотын элит улс төрд ноёрхож байв.Эзэнт гүрэн баруун зүгтПтолемейын Египетийн сорилттой тулгарсан бөгөөд МЭӨ 305 онд Чандрагуптагийн дор зүүн талаарааМаурийн эзэнт гүрэнд ихээхэн газар нутгаа алдсан юм.МЭӨ 2-р зууны эхээр Их Антиох III Селевкидийн нөлөөг Грект нэвтрүүлэх гэсэн оролдлогыг Ромын Бүгд Найрамдах Улс эсэргүүцэж, Үхрийн нуруунаас баруун зүгт орших газар нутгийг алдаж, дайнд ихээхэн хохирол учруулсан.Энэ нь эзэнт гүрний уналтын эхлэлийг тавьсан юм.I Митридатын удирдлаган дор Парфиа МЭӨ 2-р зууны дунд үед зүүн нутгийнхаа ихэнх хэсгийг эзлэн авсан бол Грек-Бактрын хаант улс зүүн хойд зүгт цэцэглэн хөгжиж байв.Антиохын эллинчлэх (эсвэл иудейчлэх) түрэмгий үйл ажиллагаа нь Иудейд бүрэн хэмжээний зэвсэгт бослого буюу Маккабын бослогыг өдөөсөн юм.Парфчууд болон еврейчүүдийн аль алинтай нь харьцах, мужуудыг нэгэн зэрэг хяналтандаа байлгах гэсэн оролдлого нь суларсан эзэнт гүрний хүч чадлаас давж гарсан юм.Сири дэх жижиг муж болтлоо цөөлсөн Селевкидийг МЭӨ 83 онд Арменийн Их Тигран, эцэст нь МЭӨ 63 онд Ромын жанжин Помпей эзлэн авчээ.