Ираны генерал Абу Муслим Хорасанигийн удирдсан МЭ 750 оны ^[34] Аббасидын хувьсгал нь Исламын эзэнт гүрэнд томоохон өөрчлөлтийг авчирсан юм.Иран болон Арабчуудаас бүрдсэн Аббасидын арми Умайяд халифатын засаглалыг түлхэн унагаж, Арабын ноёрхол дуусч, Ойрхи Дорнодод илүү өргөн хүрээтэй, олон үндэстний улс байгуулагдаж эхэлснийг илтгэв.^[35]Аббасидын анхны үйлдлүүдийн нэг нь нийслэлээ Дамаскаас Багдад руу шилжүүлэх явдал байв ^[36] 762 онд Персийн соёлын нөлөөнд автсан бүс нутагт Тигр мөрөн дээр байгуулагдсан.Энэ алхам нь Арабын нөлөөг бууруулахыг хүссэн Персийн Мавалигийн шаардлагын хариуд хэсэгчлэн хийсэн юм.Аббасидууд засаг захиргаадаа вазирын үүргийг нэвтрүүлсэн нь дэд халифтай төстэй албан тушаалтай байсан нь олон халифууд илүү ёслолын үүрэг гүйцэтгэхэд хүргэсэн.Энэхүү өөрчлөлт нь Персийн шинэ хүнд суртал бий болсонтой зэрэгцэн Умайядуудын эрин үеэс илт холдсоныг тэмдэглэв.9-р зуун гэхэд бүс нутгийн удирдагчид гарч ирснээр Аббасидын халифатын хяналт суларч, эрх мэдлийг нь эсэргүүцэж байв.^[36] Халифууд түрэг хэлээр ярьдаг дайчин Мамлюкуудыг боолын цэрэг болгон ажиллуулж эхлэв.Цаг хугацаа өнгөрөхөд эдгээр мамлюкууд ихээхэн эрх мэдэлтэй болж, эцэст нь халифуудыг сүүдэрлэжээ.^[34]Энэ үе нь Азербайджан дахь Бабак Хоррамдинаар удирдуулсан Хуррамчуудын хөдөлгөөн шиг бослого гарч, Персийн тусгаар тогтнолыг дэмжиж, Исламын өмнөх Ираны алдар нэрийг эргүүлэн авчирсан.Энэ хөдөлгөөн дарагдахаасаа өмнө хорь гаруй жил үргэлжилсэн.^[37]Аббасидын үед Иранд янз бүрийн гүрнүүд босч, Хорасан дахь Тахиридууд, Систан дахь Саффаридууд, Ираны төвөөс Пакистан хүртэл захиргаагаа сунгасан Саманидууд бий болсон.^[34]10-р зууны эхэн үед Персийн бүлэглэл болох Буйид гүрэн Багдад хотод ихээхэн эрх мэдэлтэй болж, Аббасидын засаг захиргааг үр дүнтэй удирдаж байв.Буйидуудыг хожим нь Селжук түрэгтүүд ялагдсан бөгөөд тэд Аббасид гүрнийг мөхөөсөн 1258 онд Монголчуудын довтолгоо хүртэл Аббасид нэрлэсэн үнэнч байсаар ирсэн.^[36]Аббасидын эрин үед араб бус лалын шашинтнууд (мавали) хүчирхэгжиж, Араб төвтэй эзэнт гүрнээс лалын эзэнт гүрэн рүү шилжсэн.МЭ 930 онд эзэнт гүрний бүх хүнд сурталтнууд лалын шашинтай байх ёстой гэсэн бодлогыг нэвтрүүлсэн.