Багдадын бүслэлт нь 1258 оны 1-р сарын 29-нөөс 1258 оны 2-р сарын 10 хүртэл 13 хоног үргэлжилсэн Багдадын бүслэлт юм. Ил хаант Монгол цэргүүд болон холбоотны цэргүүдийн тавьсан бүслэлтэд хөрөнгө оруулалт хийх, олзлох, цөлмөх зэрэг үйл ажиллагаа явагдсан. Тухайн үед Аббасидын халифатын нийслэл байсан Багдадын .Монголчууд хаан Мөнх хааны дүү Хүлэгү хааны захиргаанд байсан бөгөөд тэрээр өөрийн эрх мэдлээ Месопотамид улам өргөжүүлэхийг зорьж байсан ч Халифын вант улсыг шууд мөхөөхгүй байв.Харин Мөнх хаан Хүлэгүг Халиф Аль-Мустасим хааныг үргэлжлүүлэн захируулах, Перс дэх монгол цэрэгт цэргийн дэмжлэг үзүүлэх хэлбэрээр алба гувчуур төлөх тухай монголчуудын шаардлагыг татгалзвал Багдад руу дайрахыг даалгажээ.Хүлэгү Аламутын бэхлэлтээ алдсан Низари Исмаилитуудын бэхлэлтүүдийн эсрэг Перс рүү аян дайнаа эхлүүлэв.Дараа нь Мөнх хаан Аббасид ногдуулсан болзлыг Аль-Мустасимыг зөвшөөрөхийг шаардан Багдад руу мордов.Хэдийгээр Аббасидууд довтолгоонд бэлтгэж чадаагүй ч Халиф Багдад түрэмгийлэгч хүчинд унах боломжгүй гэж үзэж, бууж өгөхөөс татгалзав.Дараа нь Хүлэгү хотыг бүсэлсэн бөгөөд 12 хоногийн дараа бууж өгсөн.Дараагийн долоо хоногт Монголчууд Багдадыг цөлмөж, олон тооны харгислал үйлдэж, номын сангийн номууд болон Аббасидын асар их номын сангууд сүйрсэн байдлын талаар түүхчдийн дунд маргаан өрнөж байна.Монголчууд Аль-Мустасимыг цаазалж, хотын олон оршин суугчийг хоморголон устгасан нь ихээхэн хомсдолд оржээ.Бүслэлт нь Исламын алтан үеийн төгсгөл гэж тооцогддог бөгөөд энэ үеэр халифууд өөрийн эрх мэдлээИберийн хойгоос Синд хүртэл сунгаж байсан бөгөөд энэ нь янз бүрийн салбарт соёлын олон ололт амжилтаар тэмдэглэгдсэн байв.