ایالات متحده دو بمب اتمی را بر فراز شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن به ترتیب در 6 و 9 اوت 1945 منفجر کرد.این دو بمباران بین 129000 تا 226000 نفر را که اکثر آنها غیرنظامی بودند، کشتند و تنها مورد استفاده از سلاح هسته ای در درگیری های مسلحانه باقی مانده است.موافقت بریتانیا برای بمباران، همانطور که در موافقتنامه کبک الزامی بود، اخذ شد و در 25 ژوئیه توسط ژنرال توماس هندی، سرپرست ستاد ارتش ایالات متحده، دستوراتی برای استفاده از بمب های اتمی صادر شد. هیروشیما، کوکورا، نیگاتا و ناکازاکی.در 6 آگوست، یک پسر کوچک در هیروشیما رها شد، که نخست وزیر سوزوکی تعهد دولت ژاپن به نادیده گرفتن خواسته های متفقین و مبارزه را تکرار کرد.سه روز بعد یک مرد چاق در ناکازاکی انداخته شد.طی دو تا چهار ماه آینده، اثرات بمباران اتمی بین 90000 تا 146000 نفر در هیروشیما و 39000 تا 80000 نفر در ناکازاکی کشته شدند.تقریباً نیمی از آن در روز اول رخ داد.تا ماه‌ها پس از آن، بسیاری از مردم همچنان بر اثر سوختگی، بیماری تشعشع، و جراحات، که با بیماری و سوءتغذیه ترکیب شده بود، جان خود را از دست دادند.اگرچه هیروشیما دارای پادگان نظامی قابل توجهی بود، اما اکثر کشته شدگان غیرنظامی بودند.