تحت حمایت سلیمان، امپراتوری عثمانی وارد دوران طلایی توسعه فرهنگی خود شد.صدها انجمن هنری امپراتوری در مقر امپراتوری، کاخ توپکاپی اداره می شد.پس از دوره کارآموزی، هنرمندان و صنعتگران می توانستند در رشته خود در رتبه های بالاتری قرار گیرند و دستمزد متناسب با اقساط سه ماهه سالانه به آنها پرداخت می شد.ثبت حقوق و دستمزد که باقی مانده است گواه بر گستردگی حمایت سلیمان از هنر است، اولین اسناد مربوط به سال 1526، 40 انجمن با بیش از 600 عضو را فهرست می کند.اهل هیرف بااستعدادترین صنعتگران امپراتوری را چه از جهان اسلام و چه از سرزمین های اخیراً فتح شده در اروپا به دربار سلطان جذب کرد و در نتیجه تلفیقی از فرهنگ های عربی، ترکی و اروپایی به وجود آمد.صنعتگران در خدمت دربار شامل نقاشان، صحافی کتاب، خزدار، جواهرساز و زرگر بودند.در حالی که حاکمان قبلی تحت تأثیر فرهنگ ایرانی قرار گرفته بودند (پدر سلیمان، سلیم اول، به فارسی شعر می سرود)، حمایت سلیمان از هنرها باعث شد که امپراتوری عثمانی میراث هنری خود را اثبات کند.سلیمان همچنین به دلیل حمایت مالی از یک سری تحولات معماری تاریخی در امپراتوری خود شهرت یافت.سلطان با مجموعه ای از پروژه ها از جمله پل ها، مساجد، کاخ ها و مؤسسات مختلف خیریه و اجتماعی، درصدد برآمد که قسطنطنیه را به مرکز تمدن اسلامی تبدیل کند.بزرگترین آنها توسط معمار اعظم سلطان، معمار سنان، ساخته شد، که معماری عثمانی تحت نظر او به اوج خود رسید.سینان مسئول بیش از سیصد بنای تاریخی در سرتاسر امپراتوری شد، از جمله دو شاهکارش، مسجد سلیمانیه و سلیمیه - که دومی در آدریانوپل (ادیرنه کنونی) در زمان سلطنت پسر سلیمان، سلیم دوم ساخته شد.سلیمان همچنین قبه الصخره را در اورشلیم و دیوارهای اورشلیم (که دیوارهای فعلی شهر قدیم اورشلیم هستند) مرمت کرد، کعبه را در مکه بازسازی کرد و مجموعه ای در دمشق ساخت.