حکومت فاجعه بار آخرین امپراتور کمنی آندرونیکس اول (حکومت 1183–1185) وضعیت دهقانان و اشراف بلغاری را بدتر کرد.اولین اقدام جانشین او اسحاق دوم آنجلوس این بود که برای تأمین هزینه عروسی خود مالیات اضافی وضع کرد.در سال 1185، دو برادر اشرافی از تارنوو، تئودور و آسن، از امپراتور خواستند که آنها را به ارتش بخواند و به آنها زمین بدهد، اما اسحاق دوم نپذیرفت و سیلی به صورت آسن زد.پس از بازگشت به تارنوو، برادران دستور ساخت کلیسایی را به سنت دیمیتریوس سالونیکی دادند.آنها نمادی از قدیس را به مردم نشان دادند که مدعی بودند سالونیکا را برای حمایت از آرمان بلغارستان ترک کرده و خواستار شورش شده است.آن عمل تأثیر مطلوبی بر جمعیت مذهبی داشت که مشتاقانه درگیر شورش علیه بیزانس شدند.تئودور، برادر بزرگتر، با نام پیتر چهارم به امپراتور بلغارستان تاج گذاری کرد.تقریباً تمام بلغارستان در شمال کوه‌های بالکان - منطقه معروف به موزیا - بلافاصله به شورشیان پیوست که از کمک کومان‌ها ، قبیله ترک ساکن سرزمین‌های شمال رودخانه دانوب نیز برخوردار شدند.کومان ها به زودی به بخش مهمی از ارتش بلغارستان تبدیل شدند و نقش مهمی در موفقیت های بعدی داشتند.به محض شروع شورش، پیتر چهارم تلاش کرد تا پایتخت قدیمی پرسلاو را تصرف کند، اما شکست خورد.او تارنوو را پایتخت بلغارستان اعلام کرد.