کالویان که از تصمیم پاپ ناراضی بود، نامه جدیدی به رم فرستاد و از اینوسنتی خواست که کاردینال هایی را بفرستد که بتوانند او را به عنوان امپراتور تاج گذاری کنند.او همچنین به پاپ اطلاع داد که امریک مجارستان پنج اسقف بلغارستان را تصرف کرده است و از اینوسنت می خواهد که در این اختلاف داوری کند و مرز بین بلغارستان و مجارستان را تعیین کند.او در این نامه خود را «امپراتور بلغارها» نامید.پاپ ادعای کالویان را برای یک تاج سلطنتی نپذیرفت، اما کاردینال لئو برانکلئونی را در اوایل سال 1204 به بلغارستان فرستاد تا او را به عنوان پادشاهی تاج گذاری کند.طبق تواریخ روبرت کلاری، کالویان برای صلیبیونی که قسطنطنیه را محاصره کرده بودند، فرستادگانی فرستاد و از آنها حمایت نظامی کرد، اگر «او را به پادشاهی برسانند تا او ارباب سرزمینش ولاچیا شود».با این حال، صلیبیون با او با تحقیر رفتار کردند و پیشنهاد او را نپذیرفتند.نماینده پاپ، برانکلئونی، از طریق مجارستان سفر کرد، اما در Keve در مرز مجارستان و بلغارستان دستگیر شد.امریک مجارستان از کاردینال خواست تا کالویان را به مجارستان احضار کند و در درگیری آنها داوری کند.برانکلئونی تنها به درخواست پاپ در اواخر سپتامبر یا اوایل اکتبر آزاد شد.او ریحان را در 7 نوامبر تقدیس کرد.روز بعد، برانکلئونه تاجگذاری کرد تا پادشاه کالویان شود.در نامه بعدی خود به پاپ، کالویان خود را «پادشاه بلغارستان و ولاشیا» نامید، اما از قلمرو خود به عنوان یک امپراتوری و باسیل به عنوان یک پدرسالار یاد کرد.