در تابستان 1208 امپراتور جدید بلغارستان بوریل که جنگ سلف خود کالویان علیه امپراتوری لاتین را ادامه داد به تراکیه شرقی حمله کرد.امپراتور لاتین هانری ارتشی را در سلیمبریا جمع کرد و به سمت آدریانوپل رفت.با خبر راهپیمایی صلیبیون، بلغارها به موقعیت های بهتری در منطقه برویا (استارا زاگورا) عقب نشینی کردند.شبانه اسیران بیزانسی و غنایم را به شمال کوههای بالکان فرستادند و در یک آرایش جنگی به سمت اردوگاه لاتین که مستحکم نبود حرکت کردند.در سپیده دم ناگهان حمله کردند و سربازان وظیفه به مبارزه شدیدی دست زدند تا مدتی برای بقیه برای آماده شدن برای نبرد به دست آورند.در حالی که لاتین ها هنوز جوخه های خود را تشکیل می دادند، متحمل تلفات سنگین شدند، به ویژه توسط کمانداران متعدد و با تجربه بلغاری، که به کسانی که هنوز زره خود را نداشتند شلیک کردند.در این بین سواره نظام بلغارستانی موفق به دور زدن جناحین لاتین شدند و موفق شدند به نیروهای اصلی خود حمله کنند.در نبردی که پیش آمد، صلیبیون مردان بسیاری را از دست دادند و خود امپراتور به سختی از اسارت فرار کرد - یک شوالیه توانست طناب را با شمشیر خود قطع کند و با زره سنگین خود از هنری در برابر تیرهای بلغارستان محافظت کند.در پایان، صلیبیون، به زور سواره نظام بلغاری، عقب نشینی کردند و در آرایش نبرد به فیلیپوپولیس (پلودیو) عقب نشینی کردند.این عقب نشینی دوازده روز ادامه یافت و در آن بلغارها مخالفان خود را از نزدیک تعقیب و مورد آزار قرار دادند و تلفاتی را عمدتاً به گارد عقب لاتین وارد کردند که چندین بار توسط نیروهای اصلی صلیبی از فروپاشی کامل نجات یافت.با این حال، در نزدیکی پلوودیو، صلیبیون سرانجام نبرد را پذیرفتند.