جنگ جانشینی کاستیلیا درگیری نظامی بود که از سال 1475 تا 1479 برای جانشینی تاج کاستیا بین طرفداران جوانا 'لا بلترانجا'، دختر مشهور پادشاه فقید هنری چهارم کاستیل، و طرفداران نیمه هنری درگیر شد. -خواهر، ایزابلا، که در نهایت موفق شد.جنگ شخصیت بین المللی مشخصی داشت، زیرا ایزابلا با فردیناند، وارث ظاهری تاج آراگون ازدواج کرده بود، در حالی که جوانا پس از پیشنهاد حامیانش، از نظر استراتژیک با شاه آفونسو پنجم، عمویش پرتغال ازدواج کرد.فرانسه در حمایت از پرتغال مداخله کرد، زیرا آنها رقیب آراگون برای قلمرو در ایتالیا و روسیلون بودند.علیرغم چند موفقیت اولیه توسط حامیان جوانا، عدم تهاجم نظامی توسط آفونسو پنجم و بن بست در نبرد تورو (1476) منجر به فروپاشی اتحاد جوآنا و به رسمیت شناختن ایزابلا در دادگاه های مادریگال-سگوویا شد. آوریل تا اکتبر 1476): "در سال 1476، بلافاصله پس از نبرد بلاتکلیف Peleagonzalo [نزدیک تورو]، فردیناند و ایزابلا نتیجه را به عنوان یک پیروزی بزرگ ستایش کردند و دادگاه در مادریگال نامیدند. اعتبار تازه به دست آمده برای جلب حمایت شهرداری از آنها استفاده شد. متحدان...» (ماروین لوننفلد).جنگ بین کاستیل و پرتغال به تنهایی ادامه یافت.این شامل جنگ دریایی در اقیانوس اطلس بود که اهمیت بیشتری پیدا کرد: مبارزه برای دسترسی دریایی به ثروت گینه (طلا و بردگان).در سال 1478، نیروی دریایی پرتغال در نبرد سرنوشت ساز گینه، کاستیلیان را شکست داد.این جنگ در سال 1479 با معاهده آلکاچواس به پایان رسید که ایزابلا و فردیناند را به عنوان حاکمان کاستیل به رسمیت شناخت و به پرتغال هژمونی در اقیانوس اطلس، به استثنای جزایر قناری، اعطا کرد.جوآنا حق خود را بر تاج و تخت کاستیل از دست داد و تا زمان مرگش در پرتغال ماند.