در سال 1086 یوسف بن تاشفین توسط شاهزادگان طایفه مسلمان اندلس در شبه جزیره ایبری دعوت شد تا از قلمروهای خود در برابر تجاوز آلفونسو ششم، پادشاه لئون و کاستیل دفاع کند.در آن سال، ابن تاشفین از تنگه جبل الطارق عبور کرد و به الجسیرا رسید و کاستیل را در نبرد ساگراجاس شکست داد.مشکلی در آفریقا که تصمیم گرفت شخصاً حل و فصل کند، مانع از پیگیری پیروزی خود شد.او در سال 1090 آشکارا به منظور ضمیمه کردن حکومت‌های طایفه ایبریا به ایبریا بازگشت.اکثر مردم ایبری که از مالیات سنگینی که توسط حاکمان ولخرجشان بر آنها تحمیل شده بود، از او حمایت می کردند.معلمان دینی آنها و همچنین سایرین در شرق (به ویژه غزالی در ایران و الترتوشی درمصر که خود یک ایبریایی زاده شده از تورتوسا بود) از حاکمان طائفه به دلیل بی تفاوتی مذهبی خود متنفر بودند.روحانیون فتوا دادند (نظر حقوقی غیر الزام آور) که یوسف دارای اخلاقیات سالم است و حق مذهبی دارد که حاکمانی را که از نظر اعتقادی آنها را دگرگرا می دانست، خلع کند.تا سال 1094، یوسف بسیاری از طائفه های اصلی را به استثنای طائفه در ساراگوسا ضمیمه کرد.آلمورایدها در نبرد Consuegra پیروز شدند که طی آن پسر ال سید، دیگو رودریگز، کشته شد.آلفونسو به همراه عده‌ای از لئونی‌ها به داخل قلعه Consuegra عقب نشینی کردند، قلعه ای که به مدت هشت روز در محاصره بود تا اینکه آلمورایدها به سمت جنوب عقب نشینی کردند.