فتنه اول اولین جنگ داخلی مسلمانان بود که به سرنگونی خلافت راشدین و تأسیس خلافت اموی انجامید.جنگ داخلی شامل سه نبرد اصلی بین چهارمین خلیفه راشدین، علی و گروه های شورشی بود.ریشه‌های جنگ داخلی اول را می‌توان به ترور خلیفه دوم، عمر، جست‌وجو کرد.عمر قبل از اینکه بر اثر جراحات بمیرد، شورایی شش نفره تشکیل داد که در نهایت عثمان را به عنوان خلیفه بعدی انتخاب کردند.در سالهای پایانی خلافت عثمان، او به پارتی بازی متهم شد و سرانجام در سال 656 توسط شورشیان کشته شد. پس از ترور عثمان، علی به عنوان خلیفه چهارم انتخاب شد.عایشه و طلحه و زبیر برای خلع علی علیه السلام قیام کردند.دو حزب در دسامبر 656 در جنگ جمل جنگیدند که در آن علی پیروز شد.پس از آن، معاویه، فرماندار فعلی سوریه، به ظاهر برای انتقام از مرگ عثمان، علیه علی اعلان جنگ کرد.دو طرف در نبرد صفین در ژوئیه 657 شرکت کردند. این نبرد به بن بست و دعوت به داوری ختم شد که مورد خشم خوارج قرار گرفت و علی، معاویه و پیروان آنها را کافر اعلام کردند.به دنبال خشونت خوارج با غیرنظامیان، نیروهای علی (ع) آنها را در جنگ نهروان درهم کوبیدند.کمی بعد معاویه نیز با کمک عمرو بن العاص کنترلمصر را به دست گرفت.