جنگ عثمانی و یونان در سال 1897 جنگی بود که بین پادشاهی یونان و امپراتوری عثمانی درگرفت.علت فوری آن وضعیت استان کرت عثمانی بود، که جمعیت اکثریت یونانی آن مدتها خواهان اتحاد با یونان بودند.علیرغم پیروزی عثمانی ها در میدان، سال بعد (در نتیجه مداخله قدرت های بزرگ پس از جنگ) یک ایالت کرت خودمختار تحت فرمانروایی عثمانی تأسیس شد که شاهزاده جورج یونان و دانمارک اولین کمیساریای عالی آن بودند.این جنگ برای اولین بار از زمان جنگ استقلال یونان در سال 1821، کارکنان نظامی و سیاسی یونان را در یک جنگ آشکار رسمی آزمایش کرد. برای امپراتوری عثمانی، این اولین تلاش جنگی برای آزمایش نظامی سازماندهی مجدد بود. سیستم.ارتش عثمانی تحت هدایت یک مأموریت نظامی آلمانی به رهبری (1883-1895) توسط کولمار فریهر فون در گولتز، که ارتش عثمانی را پس از شکست در جنگ روسیه و ترکیه 1877-1878 سازماندهی مجدد کرده بود، عمل کرد.این درگیری ثابت کرد که یونان کاملاً برای جنگ آماده نیست.نقشه ها، استحکامات و تسلیحات وجود نداشت، توده افسری برای وظایفش مناسب نبود، و آموزش ناکافی بود.در نتیجه، نیروهای عثمانی از نظر عددی برتر، سازمان‌دهی‌شده، مجهز و رهبری‌شده، به‌شدت متشکل از جنگجویان آلبانیایی با تجربه رزمی، نیروهای یونانی را به سمت جنوب از تسالی بیرون راندند و آتن را تهدید کردند، ^[52] تنها زمانی که آتش‌بس متوقف شد. قدرت های بزرگ سلطان را متقاعد کردند که با آتش بس موافقت کند.