شورش ل وان خوی شورش مهمی در قرن نوزدهم ویتنام بود که در آن ویتنامی های جنوبی، کاتولیک های ویتنامی، مبلغان کاتولیک فرانسوی و مهاجران چینی تحت رهبری ل وان خوی با حکومت امپراتوری امپراتور مین مانگ مخالفت کردند.همانطور که مین مانگ ارتشی را برای سرکوب شورش جمع کرد، ل وان خوی خود را در قلعه سایگون مستحکم کرد و از سیامی ها کمک خواست.راما سوم، پادشاه سیام، این پیشنهاد را پذیرفت و نیروهایی را برای حمله به استان های هاتین و آنگیانگ ویتنام و نیروهای امپراتوری ویتنامی در لائوس و کامبوج فرستاد.این نیروهای سیامی و ویتنامی در تابستان 1834 توسط ژنرال Truong Minh Giang عقب رانده شدند.سه سال طول کشید تا Minh Mạng شورش و حمله سیامی را سرکوب کرد. شکست این شورش تأثیر فاجعه باری بر جوامع مسیحی ویتنام داشت.امواج جدید آزار و شکنجه علیه مسیحیان به دنبال داشت و تقاضاهایی برای یافتن و اعدام مبلغان باقی مانده مطرح شد.