در اوایل دهه 1970، جهان شاهد یک تغییر لرزه ای در چشم انداز انرژی بود، زیرا بحران نفتی 1973 موجی از شوک به اقتصاد جهانی وارد کرد.این رویداد محوری با مجموعه ای از رویدادهای مهم مشخص شد که ناشی از تنش های سیاسی و تصمیمات اقتصادی است که برای همیشه دیدگاه کشورها و مدیریت منابع انرژی خود را تغییر می دهد.صحنه در سال 1970 زمانی که سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) تصمیمی سرنوشت‌ساز گرفت تا عضله اقتصادی تازه‌یافته‌اش را منعطف کند.اوپک که عمدتاً متشکل از کشورهای تولیدکننده نفت خاورمیانه است، نشستی را در بغداد برگزار کرد و با افزایش 70 درصدی قیمت نفت موافقت کرد که نشان‌دهنده آغاز عصر جدیدی در ژئوپلیتیک نفت است.کشورهای تولیدکننده نفت مصمم بودند که کنترل بیشتری بر منابع خود به دست آورند و شرایط بهتری را با شرکت های نفتی غربی مذاکره کنند.با این حال، نقطه عطف در سال 1973 بود که تنش های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه تشدید شد.در واکنش به حمایت ایالات متحده از اسرائیل در طول جنگ یوم کیپور، اوپک تصمیم گرفت از سلاح نفتی خود به عنوان یک ابزار سیاسی استفاده کند.در 17 اکتبر 1973، اوپک تحریم نفتی را اعلام کرد و کشورهای حامی اسرائیل را هدف قرار داد.این تحریم بازی را تغییر داد و به یک بحران جهانی انرژی منجر شد.در نتیجه مستقیم تحریم، قیمت نفت به سطوح بی‌سابقه‌ای افزایش یافت و قیمت هر بشکه از 3 دلار به 12 دلار چهار برابر شد.این تاثیر در سراسر جهان احساس شد زیرا کمبود بنزین منجر به صف های طولانی در پمپ بنزین ها، افزایش سرسام آور قیمت سوخت و رکود اقتصادی در بسیاری از کشورهای وابسته به نفت شد.این بحران باعث وحشت و ترس گسترده ای در ایالات متحده شد که به شدت به نفت وارداتی وابسته بود.در 7 نوامبر 1973، رئیس جمهور ریچارد نیکسون راه اندازی پروژه استقلال را اعلام کرد، تلاشی ملی برای کاهش وابستگی آمریکا به نفت خارجی.این ابتکار آغاز سرمایه گذاری های قابل توجه در منابع انرژی جایگزین، اقدامات حفاظت از انرژی و گسترش تولید نفت داخلی بود.در بحبوحه بحران، ایالات متحده، تحت رهبری رئیس جمهور نیکسون، به دنبال مذاکره برای آتش بس در خاورمیانه بود که در نهایت به پایان جنگ یوم کیپور منجر شد.حل مناقشه به کاهش تنش ها کمک کرد و اوپک را به لغو تحریم ها در مارس 1974 سوق داد.بحران نفت 1973 پیامدهای گسترده ای داشت و سیاست ها و استراتژی های انرژی را برای دهه های آینده شکل داد.آسیب پذیری اقتصاد جهانی را در معرض اختلالات انرژی قرار داد و تمرکز دوباره بر امنیت انرژی را برانگیخت.کشورها شروع به تنوع بخشیدن به منابع انرژی، سرمایه گذاری در فناوری های انرژی تجدیدپذیر و کاهش وابستگی خود به نفت خاورمیانه کردند.علاوه بر این، بحران موقعیت اوپک را به عنوان یک بازیگر اصلی در سیاست بین‌الملل ارتقا داد و بر اهمیت نفت به عنوان یک سلاح استراتژیک و اقتصادی تأکید کرد.