عمران خان پس از کسب 176 رای، در 18 آگوست 2018 بیست و دومین نخست وزیر پاکستان شد و بر تغییرات قابل توجهی در پست های کلیدی دولتی نظارت داشت.گزینه های کابینه او شامل بسیاری از وزرای سابق دوران مشرف، با برخی جدایی از حزب چپگرای خلق بود.در سطح بین المللی، خان تعادل ظریفی را در روابط خارجی به ویژه با عربستان سعودی و ایران حفظ کرد و در عین حال روابط باچین را در اولویت قرار داد.او به دلیل اظهاراتش در مورد مسائل حساس، از جمله موارد مربوط به اسامه بن لادن و پوشش زنان، با انتقاداتی مواجه شد.از نظر سیاست اقتصادی، دولت خان به دنبال کمک مالی از صندوق بین‌المللی پول برای رسیدگی به تراز پرداخت‌ها و بحران بدهی بود که منجر به اقدامات ریاضتی و تمرکز بر افزایش درآمد مالیاتی و تعرفه‌های وارداتی شد.این اقدامات، همراه با وجوه ارسالی بالا، موقعیت مالی پاکستان را بهبود بخشید.دولت خان همچنین پیشرفت قابل توجهی در بهبود رتبه بندی سهولت انجام تجارت پاکستان داشت و در مورد توافقنامه تجارت آزاد چین و پاکستان مذاکره کرد.در امنیت و تروریسم، دولت سازمان هایی مانند جماعت الدعوه را ممنوع کرد و بر مقابله با افراط گرایی و خشونت تمرکز کرد.اظهار نظر خان در مورد موضوعات حساس گاه انتقادات داخلی و بین المللی را به دنبال داشت.از نظر اجتماعی، دولت تلاش هایی برای بازسازی اماکن مذهبی اقلیت ها انجام داد و اصلاحاتی را در آموزش و مراقبت های بهداشتی به اجرا گذاشت.دولت خان شبکه امنیت اجتماعی و سیستم رفاه پاکستان را گسترش داد، اگرچه برخی از نظرات خان در مورد مسائل اجتماعی بحث برانگیز بود.از نظر زیست محیطی، تمرکز بر افزایش تولید انرژی تجدیدپذیر و توقف پروژه های آینده انرژی زغال سنگ بود.ابتکاراتی مانند پروژه گیاه برای پاکستان با هدف کاشت درخت در مقیاس بزرگ و گسترش پارک های ملی انجام شد.در زمینه حکومت داری و مبارزه با فساد، دولت خان روی اصلاح بخش عمومی متورم کار کرد و یک کمپین شدید ضد فساد را راه اندازی کرد که مبالغ قابل توجهی را بازیابی کرد اما به اتهام هدف قرار دادن مخالفان سیاسی با انتقاد مواجه شد.