سلطنت ولادیسلاو سوم جوان (1434–1444)، که جانشین پدرش ولادیسلاو دوم یاگیلو شد و به عنوان پادشاه لهستان و مجارستان حکومت کرد، با مرگ او در نبرد وارنا علیه نیروهای امپراتوری عثمانی کوتاه شد.این فاجعه منجر به یک دوره سلطنت سه ساله شد که با به قدرت رسیدن برادر ولادیسلاو، کازیمیر چهارم یاگیلون در سال 1447 به پایان رسید.تحولات بحرانی دوره جاگیلونی در طول سلطنت طولانی کازیمیر چهارم متمرکز شد که تا سال 1492 ادامه یافت. در سال 1454، پروس سلطنتی توسط لهستان ادغام شد و جنگ سیزده ساله 1454-1466 با دولت توتونی درگرفت.در سال 1466، نقطه عطف صلح خار به پایان رسید.این معاهده، پروس را تقسیم کرد تا پروس شرقی، دوک نشین آینده پروس، یک نهاد جداگانه که به عنوان یک فیف لهستان تحت مدیریت شوالیه های توتونی عمل می کرد، ایجاد کند.لهستان همچنین با امپراتوری عثمانی و تاتارهای کریمه در جنوب مقابله کرد و در شرق به لیتوانی در مبارزه با دوک نشین بزرگ مسکو کمک کرد.این کشور به عنوان یک دولت فئودالی با اقتصاد عمدتاً کشاورزی و اشراف زمینی به طور فزاینده ای در حال توسعه بود.کراکوف، پایتخت سلطنتی، در حال تبدیل شدن به یک مرکز بزرگ دانشگاهی و فرهنگی بود و در سال 1473 اولین چاپخانه در آنجا شروع به کار کرد.با اهمیت فزاینده szlachta (اشراف متوسط ​​و پایین)، شورای پادشاه تکامل یافت تا در سال 1493 به یک ژنرال سجم (پارلمان) دو مجلسی تبدیل شد که دیگر به طور انحصاری مقامات عالی رتبه قلمرو را نمایندگی نمی کرد.قانون نیهیل نووی که در سال 1505 توسط سجم تصویب شد، بیشتر قدرت قانونگذاری را از پادشاه به سجم منتقل کرد.این رویداد آغاز دوره ای به نام "آزادی طلایی" بود، زمانی که دولت در اصل توسط اشراف "آزاد و برابر" لهستان اداره می شد.در قرن شانزدهم، توسعه گسترده تجارت‌های کشاورزی مردمی که توسط اشراف اداره می‌شد، منجر به شرایط بد فزاینده‌ای برای رعیت‌های دهقانی شد که آنها را کار می‌کردند.انحصار سیاسی اشراف همچنین توسعه شهرها را که برخی از آنها در اواخر دوران جاگیلونی رونق داشتند، خفه کرد و حقوق مردم شهر را محدود کرد و عملاً ظهور طبقه متوسط ​​را متوقف کرد.