بولسلاو اول شجاع در تاریخ لهستان یک شخصیت برجسته در تاریخ لهستان بود که از سال 992 به عنوان دوک لهستان صعود کرد تا اینکه در سال 1025 به اولین پادشاه لهستان رسید. از سلسله پیاست، بولسلاو به عنوان یک حاکم ماهر و یک بازیگر کلیدی در سیاست اروپای مرکزی شناخته شد.دوران سلطنت او با تلاش های او برای گسترش مسیحیت غربی و نقش محوری او در ارتقای لهستان به مقام یک پادشاهی مشخص شد.بولسلاو پسر میشکو اول و همسر اولش دوبراوا از بوهمیا بود.در سالهای آخر سلطنت پدرش، او بر لهستان کوچک حکومت کرد و پس از مرگ میشکو در سال 992، به سرعت برای تحکیم قدرت با متحد کردن کشور، کنار گذاشتن نامادری خود اودا از هالدنسلبن، و خنثی کردن برادران ناتنی خود و جناح های آنها تا سال 995 حرکت کرد. سلطنت او با ایمان مسیحی متعهدانه و حمایت از فعالیت های تبلیغی شخصیت هایی مانند آدالبرت پراگ و برونو از کوئرفورت متمایز بود.شهادت آدالبرت در سال 997 به طور قابل توجهی دستور کار بولسلاو را پیش برد و او را به مذاکره موفقیت آمیز برای بقایای اسقف سوق داد که او با وزن آنها طلا خریداری کرد و استقلال لهستان از امپراتوری مقدس روم را تایید کرد.این امر در طول کنگره گنیزنو در 11 مارس 1000، جایی که امپراتور اتو سوم به لهستان یک ساختار کلیسای خودمختار با یک مرکز شهری در گنیزنو و اسقف‌های اضافی در کراکوف، وروتسواو و کولوبرزگ اعطا کرد، تقویت شد.در این کنگره، بولسلاو رسماً پرداخت خراج به امپراتوری را متوقف کرد.پس از مرگ اتو سوم در سال 1002، بولسلاو درگیر چندین درگیری با جانشین اتو، هانری دوم شد که با صلح باوتزن در سال 1018 به پایان رسید. در همان سال، بولسلاو یک لشکرکشی موفقیت آمیز را به کی یف رهبری کرد و دامادش اسویاتوپولک را برگزید. من به عنوان حاکم، رویدادی که در افسانه با شکستن شمشیر خود در دروازه طلایی کیف، الهام‌بخش نام شمشیر تاج‌گذاری لهستانی، Szczerbiec، جشن گرفته می‌شود.مشخصه سلطنت بولسلاو اول، لشکرکشی‌های گسترده و گسترش سرزمینی بود که شامل اسلواکی امروزی، موراویا، روتنی سرخ، میسن، لوزاتیا و بوهمیا می‌شد.او همچنین پایه‌های حقوقی و اقتصادی مهمی مانند «قانون شاهزاده» را تأسیس کرد و بر ساخت زیرساخت‌های کلیدی مانند کلیساها، صومعه‌ها و قلعه‌ها نظارت داشت.او grzywna را معرفی کرد، اولین واحد پولی لهستان، که به 240 دیناری تقسیم شد و شروع به ضرب سکه های خود کرد.ابتکارات استراتژیک و توسعه‌ای او به طور قابل توجهی موقعیت لهستان را ارتقا داد و آن را با دیگر سلطنت‌های مستقر غربی همسو کرد و جایگاه آن را در اروپا افزایش داد.