پادشاه میخال کوری‌بوت وینیوویسکی، یک لهستانی بومی، در سال 1669 به جای جان دوم کازیمیر انتخاب شد. جنگ لهستان و عثمانی (1672–1676) در طول سلطنت او آغاز شد که تا سال 1673 ادامه داشت و در زمان جانشین او، جان سوم سوبیسکی ادامه یافت. r. 1674-1696).سوبیسکی قصد داشت توسعه منطقه بالتیک را دنبال کند (و برای این منظور او معاهده مخفی جاووروف را با فرانسه در سال 1675 امضا کرد)، اما در عوض مجبور شد به جنگ های طولانی با امپراتوری عثمانی بپردازد.با این کار، سوبیسکی برای مدت کوتاهی قدرت نظامی مشترک المنافع را احیا کرد.او مسلمانان در حال گسترش را در نبرد خوتین در سال 1673 شکست داد و قاطعانه به نجات وین از حمله ترکیه در نبرد وین در سال 1683 کمک کرد. سلطنت سوبیسکی آخرین نقطه اوج در تاریخ کشورهای مشترک المنافع بود: در نیمه اول هجدهم. قرن، لهستان دیگر بازیگری فعال در سیاست بین‌الملل نبود.معاهده صلح دائمی (1686) با روسیه آخرین حل و فصل مرزی بین دو کشور قبل از اولین تقسیم لهستان در سال 1772 بود.کشورهای مشترک المنافع که تا سال 1720 تقریباً در معرض جنگ‌های مداوم قرار داشتند، متحمل خسارات جمعیتی و آسیب هنگفتی به اقتصاد و ساختار اجتماعی خود شدند.دولت در پی درگیری های داخلی در مقیاس بزرگ، فرآیندهای قانونی فاسد و دستکاری منافع خارجی ناکارآمد شد.اشراف تحت کنترل تعداد انگشت شماری از خانواده های نجیب زاده متخاصم با حوزه های سرزمینی تثبیت شده قرار گرفتند.جمعیت شهری و زیرساخت‌ها همراه با اکثر مزارع دهقانی که ساکنان آن در معرض اشکال افراطی رعیتی قرار می‌گرفتند، ویران شدند.توسعه علم، فرهنگ و آموزش متوقف شد یا پسرفت.