پس از جنگ جهانی دوم و تسلیمژاپنی ها ، برمه دچار یک دوره آشفتگی سیاسی شد.آنگ سان، رهبري كه با ژاپني‌ها متحد شده بود اما بعداً عليه آنها مخالفت كرد، در خطر محاكمه شدن به‌خاطر قتلي در سال 1942 قرار داشت، اما مقامات انگليسي به دليل محبوبيت او اين امر را غيرممكن مي‌دانستند.^[77] فرماندار بریتانیا سر رجینالد دورمن اسمیت به برمه بازگشت و بازسازی فیزیکی را بر استقلال اولویت داد و باعث ایجاد اصطکاک با آنگ سان و لیگ آزادی مردم ضد فاشیست او (AFPFL) شد.در درون خود AFPFL بین کمونیست ها و سوسیالیست ها اختلاف ایجاد شد.دورمن اسمیت بعداً با سر هوبرت رانس جایگزین شد، که توانست با دعوت از آنگ سان و سایر اعضای AFPFL به شورای اجرایی فرماندار، وضعیت اعتصاب فزاینده را سرکوب کند.شورای اجرایی تحت رهبری رانس مذاکراتی را برای استقلال برمه آغاز کرد که نتیجه آن توافقنامه آنگ سان آتل در 27 ژانویه ^[1947] بود.آنگ سان همچنین موفق شد اقلیت‌های قومی را از طریق کنفرانس پانگ‌لونگ در 12 فوریه 1947 که به عنوان روز اتحادیه جشن گرفته می‌شود، وارد جمع کند.محبوبیت AFPFL با پیروزی قاطع در انتخابات مجلس مؤسسان آوریل 1947 تأیید شد.تراژدی در 19 ژوئیه 1947 رخ داد، زمانی که آنگ سان و چند تن از اعضای کابینه اش ترور شدند، ^[77] رویدادی که اکنون به عنوان روز شهدا یاد می شود.پس از مرگ او، شورش هایی در چندین منطقه آغاز شد.از تاکین نو، یکی از رهبران سوسیالیست، خواسته شد تا دولت جدیدی تشکیل دهد و بر استقلال برمه در 4 ژانویه 1948 نظارت کند. برخلافهند و پاکستان ، برمه تصمیم گرفت به کشورهای مشترک المنافع نپیوندد که نشان دهنده احساسات شدید ضد بریتانیایی در کشور بود. زمان.^[77]