بین سال‌های 550 تا 500 قبل از میلاد، مردم جدیدی در کنار رودخانه تیسا و در ترانسیلوانیا ساکن شدند.مهاجرت آنها ممکن است به لشکرکشی‌های داریوش اول پادشاه ایران (۵۲۲ پ.م. - ۴۸۶ ق. م.) در شبه جزیره بالکان و یا به مبارزات بین کیمریان و سکاها مرتبط بوده باشد.آن مردمی که در ترانسیلوانیا و بنات ساکن شدند، ممکن است با آگاثیرسی (احتمالاً یک قبیله باستانی تراکیا که حضور آنها در قلمرو توسط هرودوت ثبت شده است) شناسایی شوند.در حالی که کسانی که در دشت مجارستانی کنونی زندگی می کردند ممکن است با سیگینا شناخته شوند.جمعیت جدید استفاده از چرخ سفالگری را در حوضه کارپات معرفی کردند و ارتباط تجاری نزدیکی با مردم همسایه داشتند.^[1]