جنگ داخلی یونان اولین رویارویی بزرگ جنگ سرد بود.بین سال‌های 1944 و 1949 در یونان بین نیروهای ناسیونالیست/غیر مارکسیست یونان (که در ابتدا توسط بریتانیای کبیر و بعداً توسط ایالات متحده حمایت مالی می‌شد) و ارتش دموکراتیک یونان (ELAS) که شاخه نظامی بود جنگید. حزب کمونیست یونان (KKE).این درگیری منجر به پیروزی نیروهای دولتی بریتانیا - و بعداً تحت حمایت ایالات متحده شد، که منجر به دریافت کمک های مالی آمریکا توسط یونان از طریق دکترین ترومن و طرح مارشال و همچنین عضویت در ناتو شد که به تعریف تعادل ایدئولوژیک کمک کرد. قدرت در دریای اژه برای کل جنگ سرد.مرحله اول جنگ داخلی در 1943-1944 رخ داد.گروه‌های مقاومت مارکسیست و غیر مارکسیست در یک درگیری برادرکشی برای ایجاد رهبری جنبش مقاومت یونان با یکدیگر جنگیدند.در مرحله دوم (دسامبر 1944)، کمونیست‌های پیشرو، در کنترل نظامی بیشتر یونان، با دولت بازگشته یونان در تبعید، که تحت نظارت متفقین غربی در قاهره تشکیل شده بود و در اصل شامل شش وزیر وابسته به KKE بود، مقابله کردند. .در مرحله سوم (که برخی آن را "دور سوم" می نامند)، نیروهای چریکی تحت کنترل KKE علیه دولت یونان که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شده بود، که پس از بایکوت انتخابات توسط KKE تشکیل شد، جنگیدند.اگرچه دخالت KKE در قیام ها به طور جهانی شناخته شده بود، این حزب تا سال 1948 قانونی باقی ماند و به هماهنگی حملات از دفاتر خود در آتن تا زمان ممنوعیت ادامه داد.جنگ که از سال 1946 تا 1949 ادامه یافت، با جنگ چریکی بین نیروهای KKE و نیروهای دولتی یونان عمدتاً در رشته کوه های شمال یونان مشخص شد.جنگ با بمباران کوه گراموس توسط ناتو و شکست نهایی نیروهای KKE پایان یافت.جنگ داخلی یونان را با میراثی از قطبی شدن سیاسی باقی گذاشت.در نتیجه یونان نیز وارد اتحاد با ایالات متحده شد و به ناتو پیوست، در حالی که روابط با همسایگان شمالی کمونیست خود، هم طرفدار شوروی و هم بی طرف، تیره شد.