جنگ کرت درگیری بین جمهوری ونیز و متحدانش (از جمله شوالیه های مالت ، کشورهای پاپ و فرانسه ) علیه امپراتوری عثمانی و کشورهای بربری بود، زیرا عمدتاً بر سر جزیره کرت، ونیز درگیر شد. بزرگترین و ثروتمندترین دارایی خارج از کشوراین جنگ از سال 1645 تا 1669 ادامه یافت و در کرت، به ویژه در شهر کاندیا، و درگیری‌های دریایی و یورش‌های متعدد در اطراف دریای اژه، با دالماسی یک صحنه ثانویه برای عملیات انجام شد.اگرچه بیشتر کرت در چند سال اول جنگ توسط عثمانی ها فتح شد، اما قلعه کاندیا (هراکلیون امروزی)، پایتخت کرت، با موفقیت مقاومت کرد.محاصره طولانی مدت آن، به قول لرد بایرون، «رقیب تروی»، هر دو طرف را مجبور کرد تا توجه خود را بر تأمین نیروهای مربوطه خود در جزیره متمرکز کنند.مخصوصاً برای ونیزی ها، تنها امید آنها برای پیروزی بر ارتش بزرگتر عثمانی در کرت در گرسنگی موفقیت آمیز آنها از تدارکات و نیروهای کمکی بود.از این رو جنگ به مجموعه ای از برخوردهای دریایی بین دو نیروی دریایی و متحدان آنها تبدیل شد.کشورهای مختلف اروپای غربی به ونیز کمک کردند که با تشویق پاپ و احیای روحیه صلیبی، مردان، کشتی‌ها و تدارکات را برای دفاع از مسیحیت فرستادند.در طول جنگ، ونیز برتری کلی نیروی دریایی را حفظ کرد و در بیشتر درگیری‌های دریایی پیروز شد، اما تلاش‌ها برای محاصره داردانل تنها تا حدی موفقیت‌آمیز بود و جمهوری هرگز کشتی‌های کافی برای قطع کامل جریان تدارکات و نیروهای کمکی به کرت نداشت.عثمانی‌ها به دلیل آشفتگی داخلی و همچنین انحراف نیروهایشان به شمال به سمت ترانسیلوانیا و سلطنت هابسبورگ، مانع تلاش‌هایشان شدند.درگیری طولانی مدت اقتصاد جمهوری را که به تجارت سودآور با امپراتوری عثمانی متکی بود، خسته کرد.در دهه 1660، علیرغم افزایش کمک‌های سایر ملل مسیحی، خستگی از جنگ به وجود آمد. از سوی دیگر، عثمانی‌ها که توانسته بودند نیروهای خود را در کرت حفظ کنند و تحت رهبری توانمند خانواده کوپرولو تقویت شده بودند، آخرین لشکرکشی بزرگ را فرستادند. در سال 1666 تحت نظارت مستقیم وزیر بزرگ.این مرحله نهایی و خونین ترین مرحله محاصره Candia را آغاز کرد که بیش از دو سال به طول انجامید.این با تسلیم قلعه توسط مذاکره به پایان رسید و سرنوشت جزیره را به پایان رساند و جنگ را با پیروزی عثمانی ها پایان داد.در معاهده صلح نهایی، ونیز چند قلعه جزیره ای منزوی را در نزدیکی کرت حفظ کرد و در دالماسی دستاوردهای ارضی به دست آورد.میل ونیزی به یک رونچ، به سختی 15 سال بعد، به جنگی دوباره منتهی شد، که از آن ونیز پیروز بیرون آمد.با این حال، کرت تا سال 1897 تحت کنترل عثمانی باقی ماند، زمانی که به یک ایالت خودمختار تبدیل شد.سرانجام در سال 1913 با یونان متحد شد.