فرانسیا که پادشاهی فرانک ها نیز نامیده می شود، بزرگترین پادشاهی بربرهای پس از روم در اروپای غربی بود.در اواخر دوران باستان و اوایل قرون وسطی توسط فرانک ها اداره می شد.پس از معاهده وردن در سال 843، فرانسیه غربی سلف فرانسه شد و فرانسیه شرقی به آلمان تبدیل شد.فرانسیا یکی از آخرین پادشاهی های آلمانی بازمانده از دوره مهاجرت قبل از تقسیم آن در سال 843 بود.قلمروهای اصلی فرانک در داخل امپراتوری روم غربی سابق نزدیک به رودخانه های راین و ماس در شمال بودند.پس از دوره‌ای که پادشاهی‌های کوچک با مؤسسات گالو-رومی باقی‌مانده در جنوب خود تعامل داشتند، پادشاهی واحدی که آنها را متحد می‌کرد توسط کلوویس اول که در سال 496 به عنوان پادشاه فرانک‌ها تاجگذاری کرد، تأسیس شد. سلسله کارولینژیانتحت لشکرکشی های تقریباً مستمر پپین هرستال، چارلز مارتل، پپین کوتاه قد، شارلمانی و لویی پارسا - پدر، پسر، نوه، نبیره و نبیره- بزرگترین گسترش امپراتوری فرانک توسط اوایل قرن نهم، و در این زمان امپراتوری کارولینژین نامیده شد.در طول سلسله‌های مرووینگ و کارولینژ، قلمرو فرانک یک حکومت پادشاهی بزرگ بود که به چندین پادشاهی کوچکتر تقسیم می‌شد که اغلب به طور مؤثر مستقل بودند.جغرافیا و تعداد زیرمجموعه‌ها در طول زمان متفاوت بود، اما شکاف اساسی بین حوزه‌های شرقی و غربی همچنان ادامه داشت.پادشاهی شرقی در ابتدا Austrasia نامیده می شد که در مرکز راین و میوز قرار داشت و به سمت شرق تا اروپای مرکزی گسترش می یافت.پس از معاهده وردون در سال 843، قلمرو فرانک به سه پادشاهی جداگانه تقسیم شد: فرانسیای غربی، فرانسیای میانه و فرانسیای شرقی.در سال 870، فرانسیه میانه دوباره تقسیم شد، و بیشتر قلمرو آن بین فرانسیه غربی و شرقی تقسیم شد، که از این رو هسته‌های پادشاهی آینده فرانسه و امپراتوری مقدس روم را تشکیل می‌دهند و فرانسیه غربی (فرانسه) در نهایت حفظ می‌کند. کرونیم