دوره ویکتوریا دوره سلطنت ملکه ویکتوریا بود، از 20 ژوئن 1837 تا زمان مرگ او در 22 ژانویه 1901. یک انگیزه مذهبی قوی برای استانداردهای اخلاقی بالاتر وجود داشت که توسط کلیساهای ناسازگار، مانند متدیست ها و شاخه انجیلی تشکیلات مستقر رهبری می شد. کلیسای انگلستان .از نظر ایدئولوژیک، دوران ویکتوریا شاهد مقاومت در برابر عقل گرایی بود که دوره گرجستان را تعریف کرد و چرخش فزاینده ای به سمت رمانتیسم و ​​حتی عرفان در دین، ارزش های اجتماعی و هنر داشت.در این دوره شاهد مقدار حیرت انگیزی از نوآوری های تکنولوژیکی بودیم که کلید قدرت و شکوفایی بریتانیا بود.پزشكان از سنت و عرفان به سمت رويكرد علم محور رفتند.پزشکی به لطف پذیرش نظریه میکروب بیماری و تحقیقات پیشرو در اپیدمیولوژی پیشرفت کرد.در داخل کشور، دستور کار سیاسی به طور فزاینده ای لیبرال بود، با تعدادی از تغییرات در جهت اصلاحات سیاسی تدریجی، اصلاحات اجتماعی بهبود یافته، و گسترش حق رای.تغییرات جمعیتی بی‌سابقه‌ای رخ داد: جمعیت انگلستان و ولز از 16.8 میلیون نفر در سال 1851 به 30.5 میلیون نفر در سال 1901 تقریباً دو برابر شد. بین سال‌های 1837 و 1901 حدود 15 میلیون نفر از بریتانیای کبیر، عمدتاً به ایالات متحده و همچنین به پایگاه‌های امپراتوری در این کشور مهاجرت کردند. کانادا، آفریقای جنوبی، نیوزلند و استرالیا.به لطف اصلاحات آموزشی، جمعیت بریتانیا نه تنها در اواخر دوران به سواد همگانی نزدیک شدند، بلکه به طور فزاینده‌ای از تحصیلات عالی برخوردار شدند.بازار مواد خواندنی از همه نوع رونق گرفت.روابط بریتانیا با دیگر قدرت‌های بزرگ ناشی از خصومت با روسیه بود، از جمله جنگ کریمه و بازی بزرگ.یک Pax Britannica تجارت صلح آمیز توسط برتری دریایی و صنعتی کشور حفظ شد.بریتانیا شروع به گسترش جهانی امپراتوری کرد، به ویژه در آسیا و آفریقا، که امپراتوری بریتانیا را به بزرگترین امپراتوری تاریخ تبدیل کرد.اعتماد به نفس ملی به اوج خود رسید.بریتانیا به مستعمرات پیشرفته تر استرالیا، کانادا و نیوزیلند خودمختاری سیاسی اعطا کرد.به غیر از جنگ کریمه، بریتانیا در هیچ درگیری مسلحانه ای با قدرت بزرگ دیگری شرکت نداشت.