ریاست انور سادات در مصر، از 15 اکتبر 1970 تا ترور او در 6 اکتبر 1981، تغییر قابل توجهی در سیاست و روابط خارجی مصر بود.پس از جانشینی جمال عبدالناصر، سادات از سیاست های ناصر جدا شد، به ویژه از طریق سیاست انفتاح او که جهت گیری های اقتصادی و سیاسی مصر را تغییر داد.او به اتحاد استراتژیک با اتحاد جماهیر شوروی پایان داد و در عوض روابط نزدیکتر با ایالات متحده را انتخاب کرد.سادات همچنین یک روند صلح را با اسرائیل آغاز کرد که منجر به بازگرداندن اراضی اشغالی مصر شد و یک سیستم سیاسی را در مصر معرفی کرد که اگرچه کاملاً دموکراتیک نبود، اما امکان مشارکت چند حزبی را فراهم کرد.دوران تصدی او شاهد افزایش فساد دولتی و اختلاف فزاینده بین فقیر و غنی بود، روندی که در زمان جانشین وی، حسنی مبارک ادامه یافت.^[137]در 6 اکتبر 1973، سادات و حافظ اسد سوریه، جنگ اکتبر را علیه اسرائیل برای بازپس گیری سرزمین های از دست رفته در جنگ شش روزه 1967 آغاز کردند.این جنگ که در یوم کیپور یهودی آغاز شد و در طول ماه اسلامی رمضان آغاز شد، در ابتدا شاهد پیشروی مصر و سوریه در شبه جزیره سینا و بلندی های جولان بود.با این حال، ضد حمله اسرائیل خسارات سنگینی را برای مصر و سوریه به همراه داشت.این جنگ با بازپس گیری برخی از سرزمین های مصر در سینا و همچنین با دست آوردهای اسرائیل در ساحل غربی کانال سوئز به پایان رسید.علیرغم شکست‌های نظامی، سادات با احیای غرور مصر و نشان دادن به اسرائیل ناپایدار بودن وضعیت موجود شناخته شد.معاهده صلح مصر و اسرائیل که توسط جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا تسهیل شد و توسط سادات و مناخیم بگین، نخست وزیر اسرائیل امضا شد، اسرائیل را در ازای پایان اشغال شبه جزیره سینا توسط اسرائیل به رسمیت شناخت و خودمختاری برای سرزمین های فلسطین را پیشنهاد کرد.رهبران عرب به رهبری حافظ اسد این معاهده را محکوم کردند که منجر به تعلیق مصر از اتحادیه عرب و انزوای منطقه شد.^[138] این معاهده با مخالفت های داخلی شدید، به ویژه از سوی گروه های اسلام گرا مواجه شد.این مخالفت با ترور سادات توسط اعضای اسلامگرا ارتش مصر در سالگرد آغاز جنگ اکتبر به اوج خود رسید.