در بهار سال 498 قبل از میلاد، یک نیروی آتنی متشکل از 20 تریری به همراه پنج نفر از ارتریا به سمت ایونیا حرکت کردند.آنها به نیروی اصلی یونی در نزدیکی افسس پیوستند.آریستاگوراس با امتناع از رهبری شخصی این نیرو، برادرش شاروپینوس و میلزیایی دیگر، هرموفانتوس را به عنوان ژنرال منصوب کرد.سپس این نیرو توسط افسسیان از طریق کوه ها به ساردیس، پایتخت ساتراپی آرتافرنس هدایت شد.یونانی ها ایرانی ها را غافل گرفتند و توانستند شهر پایین را تصرف کنند.با این حال، آرتافرنس همچنان ارگ را با نیروی قابل توجهی از مردان در اختیار داشت.هرودوت پیشنهاد می کند که شهر پایین به طور تصادفی آتش گرفت و به سرعت گسترش یافت.ایرانیان در ارگ، که توسط شهری در حال سوختن احاطه شده بودند، به بازار ساردس بیرون آمدند و در آنجا با یونانیان جنگیدند و آنها را مجبور به عقب نشینی کردند.یونانیان که روحیه خود را تضعیف کرده بودند، سپس از شهر عقب نشینی کردند و شروع به بازگشت به افسس کردند.هرودوت گزارش می دهد که وقتی داریوش خبر سوزاندن ساردیس را شنید، از آتنیان سوگند انتقام گرفت (پس از پرسیدن اینکه آنها واقعاً چه کسانی هستند)، و خدمتکاری را مأمور کرد که هر روز سه بار نذر خود را به او یادآوری کند: "استاد، آتنیان را به خاطر بسپار".