قیام گئورگی وویته یک قیام بلغارها در موضوع بیزانس بلغارستان در سال 1072 بود. این دومین تلاش بزرگ برای بازگرداندن امپراتوری بلغارستان پس از قیام پیتر دلیان در 1040-1041 بود.پیش نیازهای اصلی قیام، ضعف بیزانس پس از تهاجمات پچنگ ها در دانوب پایین، شکست بزرگ از ترکان سلجوقی در نبرد مانزیکرت (1071) و حمله نورمن ها از جنوب ایتالیا به عنوان پیش نیاز بود. و همچنین افزایش مالیات در دوران سلطنت میکائیل هفتم.این قیام توسط اشراف بلغاری در اسکوپیه به رهبری گئورگی وویته آماده شد.آنها پسر شاهزاده صرب دوکلیا میکائیل، کنستانتین بودین را به عنوان رهبر خود انتخاب کردند، زیرا او از نوادگان سامویل امپراتور بلغارستان بود.در پاییز 1072 کنستانتین بودین به پریزرن رسید و با نام پیتر سوم به عنوان امپراتور بلغارها معرفی شد.شاهزاده صربستان 300 سرباز به رهبری ویوودا پتریلو فرستاد.ارتشی به فرماندهی دامیانوس دالاسنوس فوراً از قسطنطنیه برای کمک به استراتگوس تم بلغارستان، نیکفوروس کارانتنوس فرستاده شد.در نبردی که بعد از آن ارتش بیزانس کاملاً شکست خورد.دالاسنوس و دیگر فرماندهان بیزانس دستگیر شدند و اسکوپیه توسط نیروهای بلغارستانی تصرف شد.پس از آن موفقیت، شورشیان تلاش کردند تا منطقه تحت کنترل خود را گسترش دهند.کنستانتین بودین به سمت شمال رفت و به نایسوس (نیش امروزی) رسید.از آنجا که برخی از شهرهای بلغارستان با پادگان های بیزانسی تسلیم نشدند، آنها را سوزاندند.پتریلا به سمت جنوب حرکت کرد و اکرید (اهرید امروزی) و دول را تصرف کرد.ارتش دیگری از قسطنطنیه به فرماندهی مایکل سارونیتیس فرستاده شد.سارونیت ها اسکوپوی را تصرف کردند و در دسامبر 1072 او ارتش کنستانتین بودین را در مکانی معروف به تائونیوس (در بخش های جنوبی کوزوو پولیه) شکست داد.کنستانتین بودین و گئورگی ویته دستگیر شدند.ارتشی که شاهزاده مایکل برای تسکین پسرش فرستاد، چیزی به دست نیاورد، زیرا فرمانده آن، مزدور نورمنی به بیزانسی ها فرار کرد.این شورش سرانجام در سال 1073 توسط دوکس نیکفوروس برینیوس سرکوب شد.