در سال 911، چارلز ساده، فرمانروای کارولینگیایی ، به گروهی از وایکینگ ها اجازه داد تا در نرماندی تحت رهبری خود رولو ساکن شوند.اسکان آنها موفقیت آمیز بود، و آنها به سرعت با فرهنگ بومی سازگار شدند، بت پرستی را کنار گذاشتند، به مسیحیت گرویدند، و با مردم محلی ازدواج کردند.با گذشت زمان، مرزهای دوک نشین به سمت غرب گسترش یافت.در سال 1002، پادشاه اتلرد دوم با اِما، خواهر ریچارد دوم، دوک نرماندی ازدواج کرد.پسر آنها ادوارد اعتراف کننده سال های زیادی را در تبعید در نرماندی گذراند و در سال 1042 به سلطنت رسید. این منجر به ایجاد علاقه قدرتمند نورمنی به سیاست انگلیس شد، زیرا ادوارد به شدت از میزبانان سابق خود برای حمایت استفاده می کرد و نورمن را به ارمغان می آورد. درباریان، سربازان و روحانیون و انتصاب آنها در مناصب قدرت، به ویژه در کلیسا.ادوارد بدون فرزند بود و درگیر درگیری با گادوین مهیب، ارل وسکس و پسرانش بود و همچنین ممکن است جاه طلبی های دوک ویلیام نرماندی را برای تاج و تخت انگلیس تشویق کرده باشد.