የላኦ ብሔራዊ ማንነትን ማዳበር በ1938 ዓ.ም በባንኮክ የ ultranationalist ጠቅላይ ሚኒስትር ፊቡንሶንግክራም መነሳቱ አስፈላጊ ሆነ።ፊቡንሶንግክሃም በማዕከላዊ ታይላንድ ባንኮክ ስር ያሉትን ሁሉንም የታይ ህዝቦች አንድ ለማድረግ ትልቅ የፖለቲካ እንቅስቃሴ አካል የሆነ የስም ለውጥ ሲያምን ወደ ታይላንድ ለወጠው።ፈረንሳዮች እነዚህን እድገቶች በንቃት ይመለከቷቸዋል, ነገር ግን የቪቺ መንግስት በአውሮፓ እና በሁለተኛው የዓለም ጦርነት በተከሰቱት ክስተቶች ተዘዋውሯል.በጁን 1940 ምንም እንኳን ጠብ-አልባ ውል ቢፈረም ታይላንድ የፈረንሳይን አቋም ተጠቅማ የፍራንኮ-ታይ ጦርነትን አነሳች።ጦርነቱ ለላኦ ፍላጎቶች ከቶኪዮ ውል፣ እና የዛንያቡሪ ትራንስ-ሜኮንግ ግዛቶችን እና የሻምፓሳክን ክፍል መጥፋት ለላኦ ጥቅም በማይመች ሁኔታ ተጠናቀቀ።ውጤቱም ላኦ በፈረንሣይ አለመተማመን እና በላኦስ የመጀመሪያው ግልጽ የሆነ ብሔራዊ የባህል እንቅስቃሴ ነበር፣ ይህም ውስን የፈረንሳይ ድጋፍ ያለው ያልተለመደ ቦታ ላይ ነበር።በቪየንቲያን የፈረንሣይ የሕዝብ ትምህርት ዳይሬክተር ቻርለስ ሮሼት እና የላኦ ምሁራን በንዩይ አፋኢ እና በካታይ ዶን ሳሶሪት የሚመሩት የብሔራዊ እድሳት ንቅናቄን ጀመሩ።ሆኖም የሁለተኛው የዓለም ጦርነት ሰፋ ያለ ተጽእኖ በላኦስ ላይ እስከ የካቲት 1945 ድረስከጃፓን ኢምፔሪያል ጦር ሰራዊት ወደ ዢንግ ኩዋንግ ሲዘዋወር ብዙም ተፅዕኖ አልነበረውም።ጃፓኖች በ Admiral Decoux ስር የሚገኘው የፈረንሳይ ኢንዶቺና የቪቺ አስተዳደር በቻርለስ ደጎል ታማኝ የፍሪ ፈረንሣይ ተወካይ ይተካል እና ኦፕሬሽን ሜይጎን ("ብሩህ ጨረቃ") ፈጠረ።ጃፓኖች በቬትናም እና በካምቦዲያ በሚኖሩ ፈረንሣይቶች ውስጥ ተሳክቶላቸዋል።በላኦስ ያለው የፈረንሳይ ቁጥጥር ወደ ጎን ቀርቷል።