እ.ኤ.አ. በ1840ዎቹ አልፎ አልፎ የሚነሱ አመፆች፣ የባሪያ ወረራዎች እና የስደተኞች እንቅስቃሴ ወደ ዘመናዊው ላኦስ በሚሸጋገርባቸው አካባቢዎች መላውን ክልሎች በፖለቲካዊ እና በወታደራዊ ሃይል ደክመዋል።በቻይና የኪንግ ስርወ መንግስት ኮረብታ ህዝቦችን ወደ ማእከላዊ አስተዳደር ለማካተት ወደ ደቡብ እየገፋ ነበር፣ መጀመሪያ ላይ የስደተኞች ጎርፍ እና በኋላምየታይፒንግ አመጽ አማፂ ቡድን ወደ ላኦ ምድር ገፋ።የአማፂ ቡድኖቹ በሰንደቅ ዓላማቸው ይታወቃሉ እና ቢጫ (ወይም የተሰነጠቀ) ባንዲራ፣ ቀይ ባንዲራ እና ጥቁር ባንዲራዎች ይገኙበታል።የሽፍታ ቡድኖቹ ከሲያም ብዙም ምላሽ ሳይሰጡ በመላ ገጠሪቱ ዘረፉ።በአስራ ዘጠነኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ እና አጋማሽ ላይ የመጀመሪያው ላኦ ሱንግ ህሞንግ፣ ሚየን፣ ያኦ እና ሌሎች የሲኖ-ቲቤት ቡድኖች በፎንግሳሊ ግዛት እና በሰሜን ምስራቅ ላኦስ ከፍ ባሉ ቦታዎች ላይ መኖር ጀመሩ።የኢሚግሬሽን መጉላላት የተቀናጀው ለሀው ሽፍቶች መጠለያ በሰጠው እና በላው ላኦስ ሰፊ አካባቢዎችን ያስቀረው በዚሁ የፖለቲካ ድክመት ነው።እ.ኤ.አ. በ 1860 ዎቹ የመጀመሪያዎቹ ፈረንሣውያን አሳሾች ወደ ደቡባዊ ቻይና የሚወስደውን የውሃ መንገድ ተስፋ በማድረግ የሜኮንግ ወንዝን መንገድ ወደ ሰሜን እየገፉ ነበር ።ከመጀመሪያዎቹ የፈረንሣይ አሳሾች መካከል በሃው አማፂያን በቶንኪን ባደረጉት ጉዞ የተገደለው በፍራንሲስ ጋርኒየር የሚመራ ጉዞ ነበር።ፈረንሳዮች እስከ 1880ዎቹ ድረስ በሁለቱም ላኦስ እና ቬትናም (ቶንኪን) በሃው ላይ ወታደራዊ ዘመቻዎችን ያካሂዳሉ።^[47]