ሁለተኛው የአረብ-እስራኤል ጦርነት በመባል የሚታወቀው የስዊዝ ቀውስ በ1956 መጨረሻ ላይ ተከስቷል። ይህ ግጭት እስራኤል፣ ዩናይትድ ኪንግደም እና ፈረንሳይግብፅን እና የጋዛን ሰርጥ መውረሯን ያካትታል።ዋና አላማዎቹ በስዊዝ ካናል ላይ የምዕራባውያንን ቁጥጥር መልሶ ማግኘት እና የሱዌዝ ካናል ኩባንያን ብሔራዊ ያደረጉትን የግብፁን ፕሬዝዳንት ጋማል አብደል ናስርን ከስልጣን ማውረድ ነበር።እስራኤል ግብፅ ^{[የከለከለችውን]} የቲራንን የባህር ወሽመጥ ለመክፈት አሰበች።ግጭቱ ተባብሷል፣ ነገር ግን ከዩናይትድ ስቴትስ ፣ ከሶቪየት ኅብረት እና ከተባበሩት መንግሥታት ድርጅት ፖለቲካዊ ጫና የተነሳ ወራሪዎቹ አገሮች ለቀው ወጡ።ይህ መውጣት ለእንግሊዝ እና ለፈረንሣይ ትልቅ ውርደትን የሚያመለክት ሲሆን በተቃራኒው የናስርን አቋም ያጠናከረ ነበር።^[196]እ.ኤ.አ. በ 1955 ግብፅ ከቼኮዝሎቫኪያ ጋር ትልቅ የጦር መሳሪያ ስምምነትን ፈጸመች ፣ በመካከለኛው ምስራቅ ያለውን የኃይል ሚዛን አበላሽቷል።ቀውሱ የተቀሰቀሰው ናስር በጁላይ 26 ቀን 1956 የስዊዝ ካናል ኩባንያን ወደ ሀገር በማሸጋገሩ ሲሆን በዋነኛነት በእንግሊዝ እና በፈረንሣይ ባለአክሲዮኖች ባለቤትነት የተያዘውን ኩባንያ ነው።በተመሳሳይ ግብፅ የአቃባን ባሕረ ሰላጤ በመዝጋቷ እስራኤላውያን የቀይ ባህር መዳረሻ ላይ ተጽዕኖ አሳድረዋል።በምላሹም እስራኤል፣ ፈረንሳይ እና ብሪታንያ በሴቭሬስ ሚስጥራዊ እቅድ ፈጠሩ፣ እስራኤል በግብፅ ላይ ወታደራዊ እርምጃ በመጀመር ብሪታንያ እና ፈረንሳይ የውሃ ቦይን ለመንጠቅ ሰበብ ሰጡ።እቅዱ ፈረንሳይ ለእስራኤል የኒውክሌር ጣቢያ ለመገንባት ተስማምታለች የሚለውን ውንጀላ ያካትታል።እስራኤላውያን በጥቅምት 29 የጋዛ ሰርጥ እና የግብፅን ሲናን ወረረች፣ በመቀጠልም የብሪታንያ እና የፈረንሣይ ኡልቲማተም እና በሱዌዝ ቦይ ተከትለው ወረራ ጀመሩ።የግብፅ ኃይሎች በመጨረሻ ቢሸነፉም መርከቦችን በመስጠም ቦይውን መዝጋት ችለዋል።በእስራኤል፣ በፈረንሳይ እና በብሪታንያ መካከል ያለውን ሽርክና የሚያሳይ የወረራ እቅድ ከጊዜ በኋላ ተገለጠ።ምንም እንኳን አንዳንድ ወታደራዊ ስኬቶች ቢኖሩም፣ ቦይው ከጥቅም ውጪ ሆኗል፣ እና አለምአቀፍ ግፊት፣ በተለይም ከዩኤስ፣ ለመውጣት አስገድዶታል።የዩኤስ ፕሬዝዳንት አይዘንሃወር ወረራውን በመቃወም ጠንካራ ተቃውሞ የነበራቸው የብሪታንያ የፋይናንስ ስርዓት ስጋትን ያጠቃልላል።የታሪክ ተመራማሪዎች ቀውሱን ሲያጠቃልሉ “የታላቋ ብሪታንያ ከዓለም ዋና ዋና ኃያላን አገሮች አንዷ በመሆን የምትጫወተው ሚና ማብቃቱን ያሳያል።^[197]የስዊዝ ካናል ከጥቅምት 1956 እስከ ማርች 1957 ድረስ ተዘግቶ ቆይቷል። እስራኤል የተወሰኑ ግቦችን አሳክታለች፣ ለምሳሌ በቲራን የባህር ዳርቻዎች ውስጥ አሰሳን ማረጋገጥ።ቀውሱ በርካታ ጉልህ ውጤቶችን አስከትሏል፡ የዩኤንኤፍ ሰላም አስከባሪ በተባበሩት መንግስታት ድርጅት መመስረት፣ የብሪታኒያ ጠቅላይ ሚኒስትር አንቶኒ ኤደን መልቀቅ፣ ለካናዳ ሚንስትር ሌስተር ፒርሰን የኖቤል የሰላም ሽልማት እና ምናልባትም የዩኤስኤስአርን በሃንጋሪ የወሰደውን እርምጃ ማበረታታት።^[198]ናስር በፖለቲካዊ አሸናፊነት ወጣ፣ እና እስራኤል ያለ እንግሊዛዊ ወይም ፈረንሣይ ድጋፍ እና ዓለም አቀፍ የፖለቲካ ጫና በወታደራዊ እንቅስቃሴዋ ላይ የጣለባትን ገደብ በሲናን ለመቆጣጠር ያላትን ወታደራዊ አቅም ተገነዘበች።