በ8ኛው ክፍለ ዘመን የተመሰረተችው ባግዳድ በፍጥነት ወደ አባሲድ ኸሊፋነት ዋና ከተማ እና የሙስሊሙ አለም ማዕከላዊ የባህል ማዕከል ሆነች።አሶሪስታን የአባሲድ ኸሊፋ ግዛት ዋና ግዛት እና የእስልምና ወርቃማ ዘመን ማዕከል ሆና ለአምስት መቶ ዓመታት ያህል።ከሙስሊሞች ድል በኋላ አሶሪስታን ቀስ በቀስ ግን ብዙ የሙስሊም ህዝቦች ሲጎርፉ ተመለከተ።መጀመሪያ ላይ አረቦች ወደ ደቡብ ይደርሳሉ፣ በኋላ ግን የኢራን (ኩርዲሽ) እና የቱርኪክ ህዝቦችን ከመካከለኛው እስከ መካከለኛው ዘመን መጨረሻ ድረስ ጨምሮ።እስላማዊ ወርቃማው ዘመን፣ በእስልምና ታሪክ ውስጥ አስደናቂ ሳይንሳዊ ፣ ኢኮኖሚያዊ እና ባህላዊ እድገት የታየበት ጊዜ፣ በተለምዶ ከ8ኛው እስከ 13ኛው ክፍለ ዘመን ድረስ ያለው ነው።^[49] ይህ ዘመን በአባሲድ ኸሊፋ ሃሩን አል ራሺድ (786-809) ዘመን እና በባግዳድ የጥበብ ቤት ከተቋቋመበት ጊዜ ጀምሮ እንደጀመረ ይቆጠራል።ይህ ተቋም ከሙስሊሙ አለም የተውጣጡ ምሁራንን በመሳብ የጥንታዊ እውቀቶችን ወደ አረብኛ እና ፋርስኛ እንዲተረጉሙ የመማሪያ ማዕከል ሆነ።ባግዳድ የዚያን ጊዜ የአለም ትልቁ ከተማ በዚህ ወቅት የእውቀት እና የባህል እንቅስቃሴ ማዕከል ነበረች።^[50]በ9ኛው ክፍለ ዘመን ግን የአባሲድ ኸሊፋነት ማሽቆልቆል ጀመረ።ከ9ኛው እስከ 11ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መገባደጃ ድረስ፣ አንድ ምዕራፍ “ የኢራን ኢንተርሜዞ ” የሚል ስያሜ ተሰጥቶታል፣ የተለያዩ ትናንሽ የኢራን ኢሚሬትስ፣ ታሂሪድስ፣ ሳፋሪድስ፣ ሳማኒድስ፣ ቡዪድስ እና ሳላሪድስን ጨምሮ የአሁኗ ኢራቅን ክፍል ይመሩ ነበር።እ.ኤ.አ. በ 1055 የሴልጁክ ኢምፓየር ቱሪል ባግዳድን ያዘ ፣ ምንም እንኳን የአባሲድ ኸሊፋዎች የሥርዓት ሚናቸውን ቢቀጥሉም ።በባግዳድ የሚገኘው የአባሲድ ፍርድ ቤት የፖለቲካ ሥልጣኑን ቢያጣም በተለይ በሃይማኖት ጉዳዮች ላይ ከፍተኛ ተፅዕኖ ነበረው።ከኢስማኢሊ እና ከሺዓ የእስልምና አንጃዎች በተቃራኒ የሱኒ ክፍል ኦርቶዶክስን በመጠበቅ ረገድ አባሲዶች ቁልፍ ሚና ተጫውተዋል።የአሦራውያን ህዝቦች አረባዊነትን፣ ቱርክነትን እና እስላማዊነትን በመቃወም በትዕግስት መቆየታቸውን እና እስከ 14ኛው መቶ ክፍለ ዘመን መገባደጃ ድረስ የሰሜኑ አብላጫውን ህዝብ መመስረቱን ቀጠለ፣ የቲሙር እልቂት ቁጥራቸውን በእጅጉ እስኪቀንስ ድረስ እና የአሱር ከተማ በመጨረሻ እንድትተወች አድርጓል። .ከዚህ ጊዜ በኋላ የአሦራውያን ተወላጆች በትውልድ አገራቸው ውስጥ እስከ ዛሬ ድረስ ያሉት የጎሳ፣ የቋንቋ እና የሃይማኖት አናሳዎች ሆነዋል።