የፋርስ ሙስሊሞች ድል ፣ እንዲሁም የኢራን የአረቦች ወረራ በመባልም ይታወቃል፣ ^[29] በ632 እና 654 ዓ.ም. መካከል የተከሰተ ሲሆን ይህም የሳሳኒያን ግዛት መውደቅ እና የዞራስትራኒዝምን ውድቀት አስከትሏል።ይህ ወቅት በፐርሺያ ጉልህ የሆነ ፖለቲካዊ፣ ማህበራዊ፣ ኢኮኖሚያዊ እና ወታደራዊ ትርምስ ጋር ተገጣጠመ።በአንድ ወቅት ኃያል የነበረው የሳሳንያ ኢምፓየር ከባይዛንታይን ግዛት ጋር በተካሄደ ረጅም ጦርነት እና በውስጣዊ የፖለቲካ አለመረጋጋት በተለይም ሻህ ሖስሮው 2ኛ በ628 ከተገደለ በኋላ እና በአራት አመታት ውስጥ አስር የተለያዩ የይገባኛል ጥያቄ አቅራቢዎች በዙፋን ላይ መውደቃቸውን ተከትሎ ተዳክሟል።የዓረብ ሙስሊሞች በራሺዱን ኸሊፋነት ፣ መጀመሪያ ላይ በ633 የሳሳኒያን ግዛት ወረሩ፣ ካሊድ ኢብኑል ወሊድ ቁልፍ የሆነውን የአሶሪስታን ግዛት (የአሁኗ ኢራቅ ) ወረረ።ምንም እንኳን የመጀመርያ መሰናክሎች እና የሳሳኒያን የመልሶ ማጥቃት ሙስሊሞች በ636 በሰዕድ ኢብን አቢ ዋቃስ መሪነት በአልቃዲሲያ ጦርነት ወሳኝ ድል አስመዝግበዋል ይህም ከኢራን በስተ ምዕራብ የሳሳኒያን ቁጥጥር ጠፋ።የዛግሮስ ተራሮች በራሺዱን ኸሊፋነት እና በሳሳኒያ ግዛት መካከል ድንበር ሆኖ አገልግሏል እስከ 642 ድረስ ኸሊፋ ኡመር ኢብኑል ኸጣብ ሙሉ ወረራ እንዲካሄድ ትእዛዝ እስከሰጠበት ጊዜ ድረስ በ651 የሳሳኒያን ግዛት ሙሉ በሙሉ ወረረ ^{[። 30]}ፈጣን ወረራ ቢደረግም የኢራን የአረብ ወራሪዎች ተቃውሞ ከፍተኛ ነበር።እንደ ታባሪስታን እና ትራንስሶሺያና ካሉ ክልሎች በስተቀር ብዙ የከተማ ማዕከላት በ651 በአረቦች ቁጥጥር ስር ወድቀዋል።በርካታ ከተሞች አመፁ፣የአረብ ገዥዎችን ገደሉ ወይም የጦር ሰፈሮችን አጠቁ፣ነገር ግን የአረብ ወታደሮች በመጨረሻ እነዚህን አመፆች አፍነው እስላማዊ ቁጥጥርን አቋቋሙ።የኢራን እስላምነት ለዘመናት የተበረታታ ቀስ በቀስ ሂደት ነበር።በአንዳንድ አካባቢዎች ኃይለኛ ተቃውሞ ቢኖርም የፋርስ ቋንቋ እና የኢራን ባህል እስልምና በመካከለኛው ዘመን መገባደጃ ላይ የበላይ ሃይማኖት ሆነ።^[31]