በ17ኛው እና በ18ኛው መቶ ክፍለ ዘመን የሲያሜዝ እና የቬትናም የበላይነት ተጠናክሮ በመቀጠል የከሜር ንጉሣዊ ሥልጣን ወደ ቫሳል ደረጃ በመቀነሱ የስልጣን መቀመጫውን በተደጋጋሚ መፈናቀልን አስከትሏል።በ 18 ኛው ክፍለ ዘመን የቬትናም ወረራዎችን በመቃወም እንደ አጋርነት የተፈረጀው ሲያም እራሱ ከበርማ ጋር በረጅም ጊዜ ግጭቶች ውስጥ የተሳተፈ ሲሆን በ 1767 የሳይያም ዋና ከተማ አዩትታያ ሙሉ በሙሉ ወድሟል።ሆኖም ሲያም አገገመ እና ብዙም ሳይቆይ በካምቦዲያ ላይ የበላይነቱን አረጋግጧል።ወጣቱ የክሜር ንጉስ አንግ ኢንግ (1779–96) በ Oudong እንደ ንጉስ ተጭኖ ሲያም ሲያም የካምቦዲያን ባታምባንግ እና ሲም ሪፕ ግዛቶችን ተቀላቀለ።የአካባቢው ገዥዎች በቀጥታ በሲያሜዝ አገዛዝ ሥር ቫሳል ሆኑ።^[72]ሲያም እና ቬትናም ከካምቦዲያ ጋር ያላቸውን ግንኙነት በተመለከተ በመሠረቱ የተለያየ አመለካከት ነበራቸው።ብዙ ሃይማኖታዊ እና ባህላዊ ልማዶችን በመከተል ሲያሜሴዎች ከክሜሮች ጋር አንድ አይነት ሃይማኖት፣ አፈ ታሪክ፣ ስነ ጽሑፍ እና ባህል ተካፍለዋል።^[73] የታይ ቻክሪ ነገሥታት የቻክራቫቲንን ሥርዓት ተከትለዋል ተስማሚ ሁለንተናዊ ገዥ፣ በሥነ ምግባር እና በደግነት በሁሉም ተገዢዎቹ ላይ እየገዙ ነበር።ቬትናሞች የክሜርን ህዝብ በባህል ዝቅተኛ አድርገው ስለሚቆጥሩ እና የክመር መሬቶችን ከቬትናም ሰፋሪዎች ቅኝ ግዛት ለማድረግ ህጋዊ ቦታ አድርገው ስለሚቆጥሩ ቬትናሞች የስልጣኔ ተልእኮ አወጡ።^[74]በ19ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ በሲያም እና በቬትናም መካከል የካምቦዲያን ለመቆጣጠር እና የሜኮንግ ተፋሰስን ለመቆጣጠር የተደረገ የታደሰ ትግል የቬትናምያኖች የካምቦዲያ ቫሳል ንጉስ ላይ የበላይነት አስገኝቷል።ካምቦዲያውያን የቬትናም ልማዶችን እንዲከተሉ ለማስገደድ የተደረገው ሙከራ በቬትናምኛ አገዛዝ ላይ በርካታ አመጾችን አስከትሏል።በጣም ታዋቂው ከ 1840 እስከ 1841 የተካሄደ ሲሆን ይህም በብዙ የአገሪቱ ክፍሎች ተሰራጭቷል.የሜኮንግ ዴልታ ግዛት በካምቦዲያውያን እና በቬትናምኛ መካከል የግዛት ውዝግብ ሆነ።ካምቦዲያ የሜኮንግ ዴልታ አካባቢን ቀስ በቀስ መቆጣጠር አጣች።