የመጀመሪያው ክሩሴድ

የመጀመርያው የመስቀል ጦርነት መንስኤዎች በታሪክ ተመራማሪዎች ዘንድ በሰፊው ይከራከራሉ።በ11ኛው መቶ ክፍለ ዘመን አውሮፓ መጀመሪያ ላይ የጳጳስነት ተጽዕኖ ከአካባቢው ጳጳስ ያነሰ ወድቆ ነበር።ከምእራብ አውሮፓ ጋር ሲነጻጸር የባይዛንታይን ኢምፓየር እና እስላማዊው አለም ታሪካዊ የሀብት፣ የባህል እና የወታደራዊ ሃይል ማዕከላት ነበሩ።ወደ መካከለኛው ምስራቅ የመጀመርያው የቱርኪክ ፍልሰት ማዕበሎች የአረብ እና የቱርኪክ ታሪክን ከ9ኛው ክፍለ ዘመን ጀምሮ ያዙ።በምእራብ እስያ የነበረው ሁኔታ ከጊዜ በኋላ በተነሳው የቱርክ ፍልሰት ማዕበል፣ በተለይም በ10ኛው ክፍለ ዘመን የሴልጁክ ቱርኮች መምጣት ተፈትኗል።

በጁላይ 1095 ከተማ ለጉዞው ወንዶችን ለመመልመል ወደ ትውልድ አገሩ ፈረንሳይ ዞረ።የዚያ ጉዞው የተጠናቀቀው ለአስር ቀናት በቆየው የክሌርሞንት ምክር ቤት ሲሆን እ.ኤ.አ. ህዳር 27 ቀን ለብዙ የፈረንሳይ መኳንንት እና ቀሳውስት ታዳሚዎች በጣም የሚስብ ስብከት ሰጥቷል።በአንድ የንግግሩ እትም መሠረት፣ ቀናተኛ የሆነው ሕዝብ በዴውስ ቮልት ጩኸት ምላሽ ሰጠ!("እግዚአብሔር ፈቅዷል!")

ብዙ ቡድኖች ኦርጋኒክ ፈጥረው የራሳቸውን የመስቀል 'ሠራዊት' (ወይ ቡድን) እየመሩ በባልካን በኩል ወደ ቅድስት ምድር አመሩ።የንቅናቄው መንፈሳዊ መሪ የነበረው ፒተር ዘ ኸርሚት ኦፍ አሚየን የሚባል ካሪዝማቲክ መነኩሴ እና ኃያል ተናጋሪ ነበር።ፒተር ሰራዊቱን በኮሎኝ አፕሪል 12 ቀን 1096 ሰበሰበ። በተጨማሪም በገበሬዎች መካከል ብዙ ባላባቶች ነበሩ፣ ዋልተር ሳንስ አቮየርን ጨምሮ፣ የጴጥሮስ ምክትል የነበረው እና የተለየ ጦር ይመራ ነበር።

በአካባቢ ደረጃ፣ የመጀመርያው የመስቀል ጦርነት መስበክ የራይንላንድ በአይሁዶች ላይ የተፈፀመውን እልቂት የቀሰቀሰ ሲሆን ይህም አንዳንድ የታሪክ ምሁራን “የመጀመሪያው እልቂት” ብለውታል።እ.ኤ.አ. በ 1095 መጨረሻ እና በ 1096 መጀመሪያ ላይ ፣ በነሐሴ ወር ኦፊሴላዊ የመስቀል ጦርነት ከመነሳቱ ከወራት በፊት ፣ በፈረንሳይ እና በጀርመን በአይሁድ ማህበረሰቦች ላይ ጥቃቶች ተፈጽመዋል ።በግንቦት 1096 ኤሚቾ የፍሎንሃይም (አንዳንድ ጊዜ በስህተት ኤሚቾ ኦቭ ሌኒንገን በመባል የሚታወቀው) አይሁዶችን በስፔየር እና ዎርምስ ላይ ጥቃት አድርሷል።በዲሊንገን ሃርትማን የሚመራው ከስዋቢያ የመጡ ሌሎች ኦፊሴላዊ ያልሆኑ የመስቀል ጦረኞች ከፈረንሣይ፣ እንግሊዛዊ፣ ሎተሪንግያን እና ፍሌሚሽ በጎ ፈቃደኞች በድሮጎ ኔስሌ እና ዊልያም አናፂው የሚመሩት እንዲሁም ብዙ የአካባቢው ተወላጆች ከኤምቾ ጋር ተቀላቅለው የአይሁዶችን የሜይንዝ ማህበረሰብ ወድመዋል። በግንቦት መጨረሻ.በሜይንዝ አንዲት አይሁዳዊት ሴት ልጆቿን ሲገደሉ ከማየት ይልቅ ገደሏት።ዋናው ረቢ ካሎኒመስ ቤን መሹላም ሊገደል ሲል ራሱን አጠፋ።ከዚያም የኤሚቾ ኩባንያ ወደ ኮሎኝ ሄደ፣ ሌሎች ደግሞ ወደ ትሪር፣ ሜትዝ እና ሌሎች ከተሞች ቀጠሉ።ፒተር ዘ ኸርሚት በአይሁዶች ላይ ጥቃት በማድረስ ተሳታፊ ሊሆን ይችላል፤ እንዲሁም ፎክማር የሚባል ካህን የሚመራ ጦር በቦሔሚያ በስተ ምሥራቅ በሚገኙ አይሁዶች ላይ ጥቃት ሰነዘረ።

ወደ ቁስጥንጥንያ የሚደረገው ጉዞ በሰላም የጀመረ ቢሆንም በሃንጋሪ፣ ሰርቢያ፣ ኒስ ውስጥ አንዳንድ ግጭቶች አጋጥመውታል።የተማረው ንጉስ ኮልማን በ1096 የሃንጋሪን አቋርጠው ወደ ቅድስት ሀገር በዘመቱበት ወቅት የመጀመርያው የክሩሴድ ጦር ያስከተለውን ችግር መቋቋም ነበረበት። በሃንጋሪ መንግስት የዘረፉትን ወረራ ለመከላከል ሁለት የመስቀል ጦርን አሸንፎ ገደለ።የኤሚቾ ጦር በመጨረሻ ወደ ሃንጋሪ ቀጠለ ነገር ግን በኮልማን ጦር ተሸነፈ።የኤሚቾ ተከታዮች ተበታተኑ;ኤሚቾ ራሱ ወደ ቤት ቢሄድም አንዳንዶቹ በመጨረሻ ዋናውን ጦር ተቀላቀሉ።

ዋልተር ሳንስ አቮየር፣ ጥቂት ሺዎች የፈረንሣይ መስቀል ጦረኞች ከጴጥሮስ በፊት ትተው ግንቦት 8 ቀን ሃንጋሪ ደረሱ፣ ያለምንም ችግር በሃንጋሪ አልፈው ቤልግሬድ በሚገኘው የባይዛንታይን ግዛት ድንበር ላይ በሚገኘው ሳቫ ወንዝ ሳቫ ደረሱ።የቤልግሬድ አዛዥ ምን እንደሚደረግላቸው ትዕዛዝ ሳይሰጥ በመገረም ተወሰደ እና ለመግባት ፈቃደኛ ባለመሆኑ የመስቀል ጦረኞች ገጠርን ለምግብ እንዲዘርፉ አስገደዳቸው።ይህም ከቤልግሬድ ጦር ሰራዊት ጋር ግጭት አስከትሏል እና ይባስ ብሎ አስራ ስድስቱ የዋልተር ሰዎች በሀንጋሪ ወንዝ ማዶ የሚገኘውን ዜሙን የገበያ ቦታ ለመዝረፍ ሞክረው ነበር እና ትጥቃቸውን እና ልብሳቸውን ተወልቀው በቤተ መንግስት ግንብ ላይ ተሰቅለዋል።

በዜሙን የመስቀል ጦረኞች የዋልተርን አስራ ስድስት የጦር ትጥቅ ከግድግዳው ላይ ተንጠልጥለው በማየታቸው ጥርጣሬ ውስጥ ገብተው በመጨረሻም በገበያ የጫማ ዋጋ ላይ በተፈጠረ አለመግባባት ወደ ሁከትና ብጥብጥ ተለወጠ። ከተማ በመስቀል ጦርነት 4,000 ሃንጋሪዎች የተገደሉባት።የመስቀል ጦረኞች የሳቫን ወንዝ አቋርጠው ወደ ቤልግሬድ ሸሹ፣ ነገር ግን ከቤልግሬድ ወታደሮች ጋር ከተፋለሙ በኋላ ነው።የቤልግሬድ ነዋሪዎች ሸሹ፣ የመስቀል ጦረኞችም ከተማይቱን ዘረፉ እና አቃጠሉት።

ከዚያም ለሰባት ቀናት ዘመቱ፣ በጁላይ 3 ኒሽ ደረሱ።እዚያም የኒሽ አዛዥ የጴጥሮስን ጦር ወደ ቁስጥንጥንያ አጃቢ እና ምግብ እንደሚሰጥ ቃል ገባለት፣ ወዲያው ከሄደ።ጴጥሮስ ግድ ሆነና በማግስቱ ተነሥቶ ሄደ።ይሁን እንጂ ጥቂት ጀርመኖች በመንገድ ላይ ከአንዳንድ የአካባቢው ነዋሪዎች ጋር ውዝግብ ውስጥ ገብተው ወፍጮ አቃጥለው ኒሽ ሙሉ ጦር ሰፈሩን በመስቀል ጦሮች ላይ እስከ ላከ ድረስ ከጴጥሮስ ቁጥጥር ውጭ ሆነ።የመስቀል ጦረኞች ወደ 10,000 የሚያህሉ (ከቁጥራቸው አንድ አራተኛ) በማጣት ሙሉ በሙሉ ድል ተደርገዋል ፣ የተቀሩት በቤላ ፓላንካ እንደገና ተሰባሰቡ።በጁላይ 12 ሶፊያ ሲደርሱ የባይዛንታይን አጃቢያቸውን አገኙ፣ ይህም የቀረውን መንገድ እስከ ነሐሴ 1 ድረስ ወደ ቁስጥንጥንያ በሰላም አመጣቸው።

በኦገስት 1 ቁስጥንጥንያ ደረሱ።የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት አሌክሲየስ ቀዳማዊ ኮምኔኑስ ፣ ከእንዲህ ዓይነቱ ያልተለመደ እና ያልተጠበቀ “ሠራዊት” ጋር ሌላ ምን እንደሚያደርግ ባለማወቅ፣ ሁሉንም 30,000 በቦስፖረስ በኦገስት 6 በፍጥነት አሳለፈ።አሌክሲየስ ፒተርን ከጴጥሮስ ሞትሊ ጦር በላይ እንደሆኑ ያመነባቸውን ቱርኮች እንዳያሳትፍ እና በመንገድ ላይ ያለውን የመስቀል ጦር ዋና አካል እንዳይጠብቅ አስጠነቀቀው።

ፒተር በዋልተር ሳንስ-አቮየር ስር በፈረንሳዮች እና በተመሳሳይ ጊዜ በደረሱ በርካታ የኢጣሊያ መስቀሎች ቡድን አባላት እንደገና ተቀላቅሏል።በትንሿ እስያ እንደደረሱ ኒኮሚዲያ እስኪደርሱ ድረስ ከተሞችንና መንደሮችን መዝረፍ ጀመሩ፣ በዚያም በጀርመኖችና ጣሊያኖች በአንድ በኩል በሌላ በኩል በፈረንሣይ መካከል አለመግባባት ተፈጠረ።ጀርመኖች እና ጣሊያኖች ተለያይተው ሬናልድ የተባለውን ጣሊያናዊ መሪ መረጡ፣ ለፈረንሳዮች ደግሞ ጄፍሪ ቡሬል ትእዛዝ ያዙ።ፒተር የመስቀል ጦርነትን በትክክል መቆጣጠር አቅቶት ነበር።

ወደ ዋናው የመስቀል ጦርነት ካምፕ ስንመለስ ሁለት የቱርክ ሰላዮች ዜሪጎርዶስን የወሰዱት ጀርመኖች ኒቂያ እንደወሰዱት ወሬ አሰራጭተው ነበር፤ ይህ ደግሞ በተቻለ ፍጥነት ወደዚያ በመድረስ በዘረፋው ለመካፈል ደስታን ፈጥሮ ነበር።ከካምፑ ሦስት ማይል ርቀት ላይ፣ መንገዱ በድራኮን መንደር አቅራቢያ ወዳለው ጠባብና በደን የተሸፈነ ሸለቆ ከገባበት የቱርክ ጦር እየጠበቀ ነበር።ወደ ሸለቆው ሲቃረቡ የመስቀል ጦረኞች በጩኸት ዘምተው ወዲያው የፍላጻ በረዶ ወረደባቸው።ድንጋጤ ወዲያው ገባ እና በደቂቃዎች ውስጥ ሰራዊቱ ሙሉ በሙሉ ወደ ካምፑ ተመለሱ።አብዛኞቹ የመስቀል ጦረኞች ታረዱ;ነገር ግን ሴቶች፣ ህጻናት እና እጃቸውን የሰጡት ከሞት ተርፈዋል።በመጨረሻም በቆስጠንጢኖስ ካታካሎን ስር የነበሩት ባይዛንታይን በመርከብ በመርከብ ከበባውን ከፍ አደረገ;እነዚህ ጥቂት ሺዎች ከሕዝብ ክሩሴድ የተረፉት ወደ ቁስጥንጥንያ ተመለሱ።

አራቱ ዋና ዋና የመስቀል ጦርነቶች አውሮፓን ለቀው በነሃሴ 1096 በተመደበው ጊዜ አካባቢ ወደ ቁስጥንጥንያ የተለያዩ መንገዶችን ይዘው ከህዳር 1096 እስከ ኤፕሪል 1097 ባለው ጊዜ ውስጥ ከከተማዋ ቅጥር ውጭ ተሰብስበው ነበር።መኳንንቱ ከአሌክስዮስ የሚጠበቀው ምግብ እና የሚጠበቀው ምግብ እና እርዳታ ይዘው ቁስጥንጥንያ ደረሱ።አሌክስዮስ ከህዝባዊ ክሩሴድ ጋር ካደረገው ልምድ በኋላ ተጠራጣሪ ነበር፣ እና እንዲሁም ባላባቶቹ የድሮውን የኖርማን ጠላታቸውን ቦሄመንድን ያካተቱ ሲሆን ከአባቱ ሮበርት ጉይስካር ጋር ብዙ ጊዜ የባይዛንታይን ግዛትን የወረረ እና ምናልባትም ጥቃት ለማደራጀት ሞክሮ ሊሆን ይችላል። ቁስጥንጥንያ ከከተማ ወጣ ብሎ ሰፈረ።የመስቀል ጦረኞች አሌክስዮስ መሪያቸው ይሆናል ብለው ጠብቀው ሊሆን ይችላል ነገር ግን እነርሱን ለመቀላቀል ምንም ፍላጎት አልነበረውም እና በዋናነት ወደ ትንሹ እስያ በተቻለ ፍጥነት በማጓጓዝ ላይ ነበር.ለምግብ እና አቅርቦቶች መልስ አሌክስዮስ መሪዎቹን ለእሱ ታማኝነት እንዲምሉ እና ከቱርኮች የተመለሰውን ማንኛውንም መሬት ወደ ባይዛንታይን ግዛት ለመመለስ ቃል እንዲገቡ ጠየቀ።አሌክስዮስ በቦስፖሩስ አካባቢ የተለያዩ ጦር ኃይሎች መዘጋታቸውን ከማረጋገጡ በፊት በቅርቡ የሚያጋጥሟቸውንየሴልጁቅ ጦርን እንዴት በተሻለ ሁኔታ መቋቋም እንደሚችሉ መሪዎቹን መክሯል።

የመስቀል ጦረኞች በኤፕሪል 1097 ከቁስጥንጥንያ መውጣት ጀመሩ። ኒቂያ የደረሱት ጎድፍሪ ኦፍ ቡይሎን፣ የታራንቶ ቦሄመንድ፣ የቦሄመንድ የወንድም ልጅ ታንክሬድ፣ የቱሉዝ ሬይመንድ አራተኛ እና የፍላንደርዝ ሮበርት 2ኛ ተከትለው ከፒተር ጋር ሄርሚት እና አንዳንድ ከህዝባዊ ክሩሴድ የተረፉት፣ እና ትንሽ የባይዛንታይን ሀይል በማኑዌል ቡቱሚትስ ስር።በሜይ 6 ደረሱ፣ በጣም የምግብ እጥረት ነበር፣ ነገር ግን ቦሄመንድ ምግብ በየብስ እና በባህር እንዲመጣ ዝግጅት አድርጓል።ከግንቦት 14 ጀምሮ ከተማዋን ከበባ አደረጉ፣ ኃይላቸውን በተለያዩ የግድግዳ ክፍሎች መድበው በ200 ግንቦች በደንብ ተከላከሉ።ቦሄመንድ በከተማይቱ ሰሜናዊ በኩል፣ ጎድፍሬይ በደቡብ፣ እና የሌፑው ሬይመንድ እና አድሀማር በምስራቃዊ በር ላይ ሰፈሩ።በሜይ 16 የቱርክ ተከላካዮች የመስቀል ተዋጊዎችን ለማጥቃት ዘምተው ነበር ፣ነገር ግንቱርኮች 200 ሰዎችን በማጣት በጦርነቱ ተሸንፈዋል።ቱርኮች ​​ወደ ኪሊጅ አርስላን እንዲመለስ መልእክታቸውን ላኩ እና የመስቀል ጦሩን ጥንካሬ ሲያውቅ በፍጥነት ወደ ኋላ ተመለሰ።የቅድሚያ ድግስ በግንቦት 20 በ Raymond እና ሮበርት II የፍላንደርዝ መሪነት በወታደሮች ተሸነፈ እና በግንቦት 21 የመስቀል ጦር ሰራዊት ቂሊጅን አሸንፎ እስከ ሌሊቱ ድረስ በዘለቀው ጦርነት።በሁለቱም በኩል ጉዳቱ ከባድ ቢሆንም በመጨረሻ ሱልጣኑ የኒቂያ ቱርኮች ቢለምኑም ወደ ኋላ አፈገፈጉ።የተቀሩት የመስቀል ጦረኞች በግንቦት ወር በሙሉ ደረሱ፣ ሮበርት ከርቶስ እና የብሎይስ እስጢፋኖስ በሰኔ ወር መጀመሪያ ላይ ደረሱ።ይህ በእንዲህ እንዳለ ሬይመንድ እና አድሀማር ትልቅ ከበባ ሞተር ሠሩ፣ እሱም እስከ ጎንታስ ታወር ድረስ ተከላካዮቹን ግድግዳው ላይ ለማሰማራት ማዕድን ቆፋሪዎች ከታች ሆነው ማማውን ሲያወጡ።ግንቡ ተጎድቷል ነገር ግን ምንም ተጨማሪ እድገት አልተደረገም.የባይዛንታይን ንጉሠ ነገሥት አሌክስዮስ 1ኛ ከመስቀል ጦረኞች ጋር ላለመሄድ መረጠ፣ ነገር ግን ከኋላቸው ወጥቶ በፔሌካነም አቅራቢያ ካምፕ አደረገ።ከዚያ ተነስቶ ጀልባዎችን ​​ላከ፣በምድሩ ላይ እየተንከባለለ፣ የመስቀል ጦረኞች አስካኒየስን ሀይቅ ለመዝጋት እንዲረዳቸው፣ እስከዚህ ጊዜ ድረስ ቱርኮች ለኒቂያ ምግብ ለማቅረብ ይጠቀሙበት የነበረው።ጀልባዎቹ በሰኔ 17 በማኑዌል ቡቱሚትስ ትእዛዝ ደረሱ።ጄኔራል ታቲክዮስም ከ2,000 እግረኛ ወታደሮች ጋር ተልኳል።አሌክስዮስ ቡቱሚቶች የመስቀል ጦረኞች ሳያውቁ ከተማዋን እጅ ለመስጠት በሚስጥር እንዲደራደሩ አዘዛቸው።ታቲኪዮስ ከመስቀል ጦረኞች ጋር እንዲተባበር እና በግድግዳ ላይ ቀጥተኛ ጥቃት እንዲደርስ ታዝዞ ነበር, ቡቱሚቶች ደግሞ ባይዛንታይን ከተማዋን በጦርነት የያዙ ለማስመሰል ተመሳሳይ እርምጃ ወስደዋል.ይህ ተደረገ፣ እና በጁን 19 ቱርኮች ለቡቱሚትስ ተገዙ።የመስቀል ጦረኞች አሌክስዮስ ያደረገውን ባወቁ ጊዜ ከተማዋን በገንዘብና በዕቃ ለመዝረፍ ተስፋ አድርገው ስለነበር በጣም ተናደዱ።ቡቱሚትስ ግን የኒቂያው ዱክስ የሚል ስም ተሰጥቶት የመስቀል ጦረኞች በአንድ ጊዜ ከ10 በላይ ሰዎች በቡድን እንዳይገቡ ከልክሏል።ቡቱሚቶች እንዲሁ እምነት የለሽ ብሎ የፈረጀባቸውን የቱርክ ጄኔራሎች አባረሩ።የኪሊጅ አርስላን ቤተሰብ ወደ ቁስጥንጥንያ ሄደው በመጨረሻ ያለ ቤዛ ተለቀቁ።አሌክስዮስ ለመስቀል ጦረኞች ገንዘብ፣ ፈረሶች እና ሌሎችም ስጦታዎች ሰጣቸው፣ ነገር ግን የመስቀል ጦረኞች ኒቂያን ራሳቸው ቢይዙ ከዚህ የበለጠ ሊያገኙ እንደሚችሉ በማመን በዚህ አልተደሰቱም ነበር።ቡቱሚቶች በቁስጥንጥንያ ውስጥ እስካላደረጉት ድረስ ሁሉም ለአሌክሲዮስ የቫሳላጅ መሃላ እስኪገቡ ድረስ እንዲሄዱ አይፈቅዱላቸውም ነበር።በቁስጥንጥንያ እንዳደረገው፣ ታንክረድ መጀመሪያ ላይ እምቢ አለ፣ ነገር ግን በመጨረሻ እጅ ሰጠ።የመስቀል ጦረኞች ሰኔ 26 ቀን ኒቂያን ለቀው በሁለት ክፍለ ጦርዎች፡ ቦሄመንድ፣ ታንክሬድ፣ ሮበርት 2ኛ የፍላንደርዝ እና ታቲኪዮስ በቫንጋርድ ውስጥ፣ እና Godfrey፣ የቡሎኝው ባልድዊን፣ እስጢፋኖስ እና ሂዩ የቬርማንዶይስ የኋላ።ታቲኪዮስ የተያዙ ከተሞች ወደ ግዛቱ መመለሳቸውን እንዲያረጋግጥ ታዝዟል።መንፈሳቸው ከፍ ያለ ነበር፣ እና እስጢፋኖስ ለባለቤቱ አዴላ በአምስት ሳምንታት ውስጥ ወደ ኢየሩሳሌም እንደሚሄዱ እንደሚጠብቁ ጽፏል።

የመስቀል ጦር ሰኔ 26 ቀን 1097 ከተማዋን ከኒቂያ ከበባ በኋላ ሳያውቁ ከተማዋን የወሰዱትን የባይዛንታይን ጥልቅ እምነት በማሳየት ኒቂያን ለቀው ወጡ።የአቅርቦትን ችግር ለማቃለል የመስቀል ጦር ሰራዊት በሁለት ቡድን ተከፍሎ ነበር።ደካማው በታራንቶው ቦሄመንድ፣ የወንድሙ ልጅ ታንክሬድ፣ ሮበርት ኩርቶዝ፣ የፍላንደርዝ ሮበርት እና የባይዛንታይን ጄኔራል ታቲኪዮስ በቫንጋር፣ እና የቡዪሎን ጎልፍሬይ፣ የቡሎኝ ወንድሙ ባልድዊን፣ የቱሉዝ ሬይመንድ አራተኛ፣ የብሎይስ II እስጢፋኖስ እና የቬርማንዶይስ ሂው ከኋላ።ሰኔ 29 ቀን ቱርኮች በዶሪሌየም አቅራቢያ አድፍጠው ለማጥመድ ማቀዳቸውን አወቁ (ቦሄመንድ ሠራዊቱ በቱርክ ስካውቶች እየተደበደበ መሆኑን አስተዋለ)።የቱርክ ጦር ኪሊጅ አርስላን እና የቀጰዶቂያው አጋር ሀሰን ከዴንማርክሜንድ እርዳታ ጋር በቱርክ ልዑል ጋዚ ጉሙሽቲጊን ይመራል።የወቅቱ አኃዛዊ መረጃዎች የቱርኮችን ቁጥር ከ25,000-30,000 መካከል ያስቀምጣቸዋል፣ በቅርብ ጊዜ የተገመተው ደግሞ ከ6,000 እስከ 8,000 ወንዶች መካከል ነው።የዶሪሌየም ጦርነት የተካሄደው ጁላይ 1 1097 በሴሉክ ቱርኮች እና በመስቀል ጦረኞች መካከል በተደረገው የመጀመሪያው የመስቀል ጦርነት በአናቶሊያ ዶሪሌየም ከተማ አቅራቢያ ነበር።የኪሊጅ አርስላን የቱርክ ጦር የቦሄመንድን የመስቀል ጦር ቡድን ሊያጠፋ ቢቃረብም፣ ሌሎች የመስቀል ጦርነቶች በጣም ቅርብ በሆነበት ጊዜ ደረሱ።የመስቀል ጦረኞች የቂሊጅ አርስላን ግምጃ ቤት ከያዙ በኋላ ቢያንስ ለአጭር ጊዜ ሀብታም ሆኑ።ቱርኮች ​​ሸሹ እና አርስላን ወደ ምስራቃዊ ግዛቱ ወደ ሌሎች አሳሳቢ ጉዳዮች ተለወጠ።

ከዶሪሌዩም ጦርነት በኋላ የመስቀል ጦረኞች ወደ አንጾኪያ ሲጓዙ በአናቶሊያ በኩል ያለምንም ተቃውሞ እንዲዘምቱ ተፈቅዶላቸዋል።በበጋው ሙቀት አናቶሊያን ለመሻገር ወደ ሦስት ወር የሚጠጋ ጊዜ ፈጅቶ ነበር እና በጥቅምት ወር የአንጾኪያን ከበባ ጀመሩ።የመስቀል ጦረኞች በጥቅምት 21 ከከተማዋ ውጭ ደርሰው ከበባውን ጀመሩ።ጦር ሰራዊቱ በታህሳስ 29 ተቀይሮ አልተሳካም።የመስቀል ጦረኞች በዙሪያው ያለውን ምግብ ካራቆቱ በኋላ ርቀው ለመፈለግ ተገደዱ።

በ1097 ዋናው የመስቀል ጦር በትንሿ እስያ እየዘመተ ሳለ ባልድዊን እና ኖርማን ታንክረድ በኪልቅያ ላይ የተለየ ዘመቻ ጀመሩ።ታንክሬድ በሴፕቴምበር ወር ታርስስን ለመያዝ ሞክሮ ነበር, ነገር ግን ባልድዊን እንዲተው አስገደደው, ይህም በመካከላቸው ዘላቂ ግጭት እንዲፈጠር አድርጓል.ባልድዊን ከኤፍራጥስ በስተ ምዕራብ በሚገኙ አገሮች ውስጥ በአካባቢው አርመኖች እርዳታ አስፈላጊ የሆኑ ምሽጎችን ያዘ።የኤዴሳ አርሜናዊው ጌታ ቶሮስ በ1098 መጀመሪያ ላይ የኤዴሳ የአርመን ኤጲስ ቆጶስ እና አስራ ሁለት መሪ ዜጎቹን ወደ ባልድዊን በአቅራቢያው ባሉት የሴልጁቅስ ገዥዎች ላይ እርዳታ ጠየቁ።ኤዴሳ ክርስትናን የተቀበለች የመጀመሪያዋ ከተማ በመሆኗ በክርስትና ታሪክ ውስጥ ትልቅ ሚና ተጫውታለች።ባልድዊን በየካቲት ወር መጀመሪያ ላይ ወደ ኤዴሳ ሄደ፣ ነገር ግን በባልዱክ፣ የሳሞሳታ አሚር ወይም ባግራት የላካቸው ወታደሮች የኤፍራጥስን ወንዝ እንዳይሻገር ከለከሉት።ሁለተኛው ሙከራው የተሳካ ሲሆን በየካቲት 20 ቀን ኤዴሳ ደረሰ።ባልድዊን ቶሮስን እንደ ቅጥረኛ ማገልገል አልፈለገም።የአርመን ከተማ ነዋሪዎች ከተማዋን ለቆ ለመውጣት እንዳሰበ በመፍራት ቶሮስን እንዲያሳድጉ ገፋፉት።ከኤዴሳ በመጡ ወታደሮች የተጠናከረ ባልድዊን የባልዱክን ግዛት ወረረ እና ከሳሞሳታ አቅራቢያ ባለች ትንሽ ምሽግ ውስጥ ጦር ሰፈር አደረገ።ከአብዛኞቹ አርመናውያን በተለየ መልኩ ቶሮስ የኦርቶዶክስ ቤተ ክርስቲያንን አጥብቆ በመያዝ በሞኖፊዚት ርእሰ ጉዳዮቹ ዘንድ ተወዳጅነት እንዳይኖረው አድርጎታል።ባልድዊን ከዘመቻ ከተመለሰ በኋላ ብዙም ሳይቆይ የአካባቢው መኳንንት በቶሮስ ላይ ማሴር ጀመሩ፣ ምናልባትም በባልድዊን ፈቃድ (የዘመኑ ታሪክ ጸሐፊ ማቲው ዘ ኤዴሳ እንደተገለጸው)።ቶሮስ በከተማው ውስጥ ግርግር ተነሳ።ባልድዊን አሳዳጊ አባቱን ለማዳን ቃል ገብቷል፣ ነገር ግን ሁከት ፈጣሪዎቹ በመጋቢት 9 ቀን ግንቡ ውስጥ ሲገቡ እና ሁለቱንም ቶሮስን እና ሚስቱን ሲገድሉ ምንም የረዳቸው ነገር የለም።በማግስቱ፣ የከተማው ሰዎች ባልድዊንን እንደ ገዥያቸው (ወይም ዱክስ) ከተቀበሉ በኋላ፣ የኤዴሳ ቆጠራ ማዕረግን ወሰደ፣ እናም የመጀመሪያውን የመስቀል ጦርነት መንግስት አቋቋመ።ግዛቱን ለማጠናከር ባል የሞተባት ባልድዊን የአርመን ገዥ ሴት ልጅ (አሁን አርዳ ትባላለች) አገባ።በአንጾኪያ በከበበ ጊዜ ለዋናው የመስቀል ጦር ሠራዊት ምግብ አቀረበ።ኢዴሳን በሞሱል ገዥ ከርቦጋ ላይ ለሶስት ሳምንታት በመከላከል አንጾኪያ እንዳይደርስ ከለከለው።

ቦሄሞንድ ሌሎቹን መሪዎች አንጾኪያ ብትወድቅ ለራሱ እንደሚያስቀምጠው እና የከተማዋ ቅጥር ክፍል የሆነ የአርሜኒያ አዛዥ የመስቀል ጦረኞች እንዲገቡ መስማማቱን አሳመናቸው።የብሎይስ እስጢፋኖስ ብቸኛው ተፎካካሪ ነበር እና ምክንያቱ እንደጠፋ ለአሌክስዮስ መልእክቱን ሲሰጥ ንጉሠ ነገሥቱ ወደ ቁስጥንጥንያ ከመመለሱ በፊት በአናቶሊያ በኩል በፊሎሜሊየም የሚያደርገውን ጉዞ እንዲያቆም አሳመነው።አሌክስየስ ከበባው ላይ መድረስ ባለመቻሉ ቦሄመንድ በገባው ቃል መሰረት ከተማይቱን ወደ ኢምፓየር ለመመለስ ፈቃደኛ አለመሆኑን ለማስረዳት ተጠቅሞበታል።አርመናዊው ፊሩዝ ሰኔ 2 ቀን ቦሄመንድን እና አንድ ትንሽ ፓርቲ ወደ ከተማዋ ገብተው በር ከፍተው ቀንደ መለከት ይነፉ ነበር፣ የከተማው ክርስትያን አብላጫዎቹ የሌሎቹን በሮች ከፍተው የመስቀል ጦረኞች ገቡ።በከረጢቱ ውስጥ አብዛኞቹን ሙስሊም ነዋሪዎች እና ብዙ ክርስቲያን ግሪኮችን፣ ሶርያውያንን እና አርመኖችን ገደሏቸው።

ከበባዎቹ የተከበቡ ሆነዋል።ሰኔ 4 ቀን የከርቦጋ 40,000 ጠንካራ ጦር ጠባቂ ፍራንካውያንን ከበው መጡ።ከሰኔ 10 ቀን ጀምሮ ለ 4 ቀናት የከርቦጋ ሰዎች ማዕበል ከጠዋት ጀምሮ እስከ ምሽት ድረስ የከተማዋን ግድግዳዎች ወረሩ።ቦሄመንድ እና አድሀማር የጅምላ መራቆትን ለመከላከል የከተማዋን በሮች ከለከሉ እና ማስቀረት ችለዋል።ከርቦጋ በመቀጠል የመስቀል ጦረኞችን ለማራብ ወደ ሙከራ ስልቱን ቀይሯል።

በከተማው ውስጥ ያለው ሞራል ዝቅተኛ ነበር እና ሽንፈት የተቃረበ ይመስላል ነገር ግን ጴጥሮስ በርተሎሜዎስ የሚባል ገበሬ ባለራዕይ ክርስቶስን በመስቀል ላይ የወጋውን የቅዱስ ላንስ ቦታ ለማሳየት ሐዋርያው ​​ቅዱስ እንድርያስ ወደ እርሱ እንደመጣ ተናግሯል።ይህ የመስቀል ጦረኞችን አበረታቷል ተብሎ ይገመታል ነገር ግን ለከተማይቱ የመጨረሻው ጦርነት ሁለት ሳምንታት ሲቀረው ሂሳቦቹ የተሳሳቱ ናቸው.ሰኔ 24 ቀን ፍራንካውያን እጅ ለመስጠት ፈቃደኛ ያልሆኑትን ውሎች ፈለጉ።እ.ኤ.አ. ሰኔ 28 ቀን 1098 ጎህ ሲቀድ ፍራንካውያን ጠላትን ለመግጠም በአራት የጦር ቡድኖች ከከተማ ወጡ።ከርቦጋ በአደባባይ እነሱን ለማጥፋት በማለም እንዲሰማሩ ፈቅዶላቸዋል።ነገር ግን የሙስሊሙ ጦር ዲሲፕሊን ስላልተጠበቀ የስርዓት አልበኝነት ጥቃት ተከፈተ።በድልድይ በር ላይ ጥቃት የሰነዘሩ ሙስሊሞች ከሁለት እስከ አንድ በላይ በለጠ ጦር ሃይል መገልበጥ አልቻሉም።በጣም ጥቂት በደረሰበት ጉዳት የሙስሊሙ ጦር ሰብሮ ከጦርነቱ ሸሽቷል።

የመስቀል ጦረኞች ሰኔ 7 ቀን ከሴሉጁኮች በፋቲሚዶች የተያዙትን ኢየሩሳሌም ደረሱ።ብዙ የመስቀል ጦረኞች ለመድረስ ብዙ የተጓዙትን ከተማ ሲያዩ አለቀሱ።የፋጢሚዱ ገዥ ኢፍቲክሃር አል-ዳውላ የመስቀል ጦረኞች መምጣት ሲሰማ ከተማዋን ለከበባ አዘጋጀች።400የግብፅ ፈረሰኞችን ያቀፈ ከፍተኛ ሰራዊት አዘጋጅቶ ሁሉንም የምስራቅ ክርስቲያኖች ክህደት በመፍራት ከከተማዋ አባረረ (በአንጾኪያ ከበባ ወቅት ፊሮዝ የተባለ አርመናዊ ሰው የመስቀል ጦረኞችን በር ከፍቶ ወደ ከተማዋ ገብቷል)።ሁኔታውን ለመስቀል ጦረኞች ለማባባስ አድ-ዳውላ ሁሉንም የውሃ ጉድጓዶች በመመረዝ ወይም በመቅበር ከኢየሩሳሌም ውጭ ያሉትን ዛፎች በሙሉ ቆርጧል።ሰኔ 7 ቀን 1099 የመስቀል ጦረኞች በፋቲሚዶች ከሴሉቅስ የተያዙትን ከኢየሩሳሌም ምሽጎች ውጭ ደረሱ።ከተማዋ 4 ኪሎ ሜትር ርዝመት ያለው፣ 3 ሜትር ውፍረት እና 15 ሜትር ከፍታ ባለው የመከላከያ ግንብ ስትጠበቅ እያንዳንዳቸው አምስት ዋና ዋና በሮች በጥንድ ግንብ ይጠበቃሉ።የመስቀል ጦረኞች እራሳቸውን በሁለት ትላልቅ ቡድኖች ተከፍለዋል-የቡይሎን ጎድፍሬይ፣ የፍላንደርዝ ሮበርት እና ታንክረድ ከሰሜን ለመክበብ ሲያቅዱ የቱሉዝ ሬይመንድ ኃይሉን በደቡብ ላይ አቆመ።

ጥቂት የጄኖ እና የእንግሊዝ መርከቦች ጀፋ ወደብ ደረሱ ኢየሩሳሌም ለነበሩት የመጀመሪያዎቹ የመስቀል ጦረኞች አስፈላጊ የሆኑ ቁሳቁሶችን ለወረራ እያመጡ።የጄኖዎች መርከበኞች ለክበብ መሳሪያዎች ግንባታ አስፈላጊ የሆኑትን መሳሪያዎች በሙሉ ይዘው ነበር.

የኖርማንዲው ሮበርት እና የፍላንደርዱ ሮበርት በአቅራቢያው ካሉ ጫካዎች እንጨት ገዙ።በጉግሊልሞ ኤምብሪያኮ እና የቤርን ጋስተን ትእዛዝ ስር መስቀላውያን የጦር መሳሪያቸውን መገንባት ጀመሩ።በ 3 ሳምንታት ውስጥ በ 11 ኛው ክፍለ ዘመን ምርጡን የመከበብ መሳሪያዎችን ገነቡ.ይህ የሚያጠቃልለው፡- 2 ግዙፍ ጎማ ላይ የተጫኑ ከበባ ማማዎች፣ ብረት ለበስ ጭንቅላት ያለው የሚደበድበው ግም፣ ብዙ የመለኪያ መሰላል እና ተከታታይ ተንቀሳቃሽ ዋት ስክሪኖች።በሌላ በኩል ፋቲሚዶች የፍራንካውያንን ዝግጅት በትኩረት ይከታተሉ ነበር እና ጥቃት ከተጀመረ በኋላ ማንጎኖቻቸውን በግድግዳው ላይ አቆሙ።የመስቀል ጦር ዝግጅቱ ተጠናቀቀ።

እ.ኤ.አ. ጁላይ 14 ቀን 1099 የመስቀል ጦረኞች ጥቃታቸውን ጀመሩ ፣ ጎልፍሬይ እና አጋሮቹ ወደ ሰሜናዊው የኢየሩሳሌም ግንብ ቆሙ ፣ ቅድሚያ የሰጡት የኢየሩሳሌምን የውጨኛውን መጋረጃ መስበር ነበር።በቀኑ መገባደጃ ላይ የመጀመሪያውን የመከላከያ መስመር ዘልቀው ገቡ።በደቡብ ሬይመንድ (የቱሉዝ) ኃይሎች በፋቲሚዶች ከባድ ተቃውሞ ገጠማቸው።በጁላይ 15 ጥቃቱ በሰሜናዊው ግንባር እንደገና ተጀመረ፣ ጎድፈሪ እና አጋሮቹ ስኬትን አግኝተዋል እና የቱሬናይ መስቀለኛ ሉዶልፍ የመጀመሪያው ግድግዳውን ለመትከል ነበር።ፍራንካውያን በፍጥነት ግድግዳውን ያዙ፣ እና የከተማው መከላከያ ሲወድቅ፣ የፍርሃት ማዕበል ፋቲሚዶችን አናወጠው።

የመስቀል ጦረኞች በዳዊት ግንብ በኩል ወደ ከተማይቱ ገቡ እና ታሪክ እጅግ ደም አፋሳሽ ገጠመኞችን ተመልክቷል።የመስቀል ጦረኞች በከተማይቱ (እየሩሳሌም) የሚኖሩትን ሙስሊሞችን እና አይሁዶችን ሁሉ ጨፍጭፈዋል።

እ.ኤ.አ. ሐምሌ 22 ቀን በቅዱስ መቃብር ቤተክርስቲያን ለኢየሩሳሌም አስተዳደርን ለማቋቋም ጉባኤ ተካሄዷል።የቡይሎን ጎድፍሬይ (በከተማው ወረራ ውስጥ ዋናውን ሚና የተጫወተው) Advocatus Sancti Sepulchri ("ጠበቃ" ወይም "የቅዱስ መቃብር ተከላካይ") ተባለ።

የአስካሎን ጦርነት የተካሄደው እ.ኤ.አ. ነሐሴ 12 ቀን 1099 እ.ኤ.አ. ኢየሩሳሌም ከተያዘ ብዙም ሳይቆይ ነው፣ እና ብዙ ጊዜ የመጀመርያው የመስቀል ጦርነት የመጨረሻ እርምጃ ተደርጎ ይወሰዳል።በቡይሎን ጎፍሬይ የሚመራው የመስቀል ጦር የፋጢሚድ ጦርን አሸንፎ አባረረ፣ የኢየሩሳሌምን ደህንነት አስጠበቀ።

አብዛኞቹ የመስቀል ጦረኞች የሐጅ ጉዞአቸውን እንደተጠናቀቀ አድርገው ወደ ቤታቸው ተመለሱ።ፍልስጤምን ለመከላከል 300 ባላባቶች እና 2,000 እግረኛ ወታደሮች ብቻ ቀሩ።በኤዴሳ ካውንቲ እና በአንጾኪያ ርዕሰ መስተዳድር አዲስ በተፈጠሩት የመስቀል ጦርነት ግዛቶች መካከል ያለው ግንኙነት ተለዋዋጭ ነበር።ፍራንካውያን በምስራቅ ቅርብ ፖለቲካ ውስጥ ሙሉ ለሙሉ ተጠምደው ሙስሊሞች እና ክርስቲያኖች ብዙ ጊዜ እርስ በርሳቸው ይጣላሉ።የአንጾኪያ ግዛት መስፋፋት በ1119 በቱርኮች በአገር ሳንጉዊኒስ ጦርነት፣ በደም መስክ ላይ በደረሰ ከፍተኛ ሽንፈት አብቅቷል።