วิหารของโซโลมอนหรือที่เรียกว่าวิหารแห่งแรกเป็นวิหารแห่งแรกในกรุงเยรูซาเล็มตามพระคัมภีร์ฮีบรูสร้างขึ้นในรัชสมัยของโซโลมอนเหนือ
สหราชอาณาจักรอิสราเอล และก่อสร้างทั้งหมดโดยค.957 ปีก่อนคริสตศักราชเมืองนี้ยืนหยัดอยู่ได้เกือบสี่ศตวรรษจนกระทั่งถูกทำลายลงในปี 587/586 ก่อนคริสตศักราชโดย
จักรวรรดิบาบิโลนใหม่ ภายใต้กษัตริย์บาบิโลนองค์ที่สอง เนบูคัดเนสซาร์ที่ 2 ซึ่งต่อมาได้เนรเทศพวกยิวไปยังบาบิโลนหลังจากการล่มสลายของอาณาจักรยูดาห์และการผนวกรวมเป็นชาวบาบิโลน จังหวัด.การทำลายพระวิหารและการเนรเทศชาวบาบิโลนถูกมองว่าเป็นไปตามคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ไบเบิล และส่งผลให้ความเชื่อทางศาสนาของชาวยิวเข้มแข็งขึ้น โดยเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนผ่านของชาวอิสราเอลจากความเชื่อที่นับถือพระเจ้าหลายองค์หรือความเชื่อแบบองค์เดียวของศาสนายาห์มาเป็นความเชื่อที่เชื่อว่าพระเจ้าองค์เดียวที่พัฒนาขึ้นในศาสนายิววัดแห่งนี้เป็นที่ประดิษฐานหีบพันธสัญญา ซึ่งเป็นโบราณวัตถุอันศักดิ์สิทธิ์ที่บรรจุพระบัญญัติสิบประการหลายร้อยปีต่อมา วิหารแห่งนี้ถูกทำลายโดยชาวบาบิโลน