Ҷанги Қафқоз дар солҳои 1817-1864 ҳамлаи империяи Русия ба Қафқоз буд, ки дар натиҷа Русия минтақаҳои Қафқози Шимолиро аннексия кард ва ба тозакунии этникии черкесҳо оварда расонд.Он аз як силсила амалиётҳои ҳарбии империя бар зидди халқҳои бумии Қафқоз, аз ҷумла чеченҳо, адигеҳо, абхазҳо-абазаҳо, убихҳо, кумиқҳо ва доғистониён, ки Русия мехост густариш ёбад, иборат буд.Дар байни мусулмонон муқовимат ба русҳо ҳамчун ҷиҳод тавсиф мешуд.Назорати Русия дар шоҳроҳи низомии Гурҷистон дар марказ ҷанги Қафқозро ба ҷанги Русияву Черкес дар ғарб ва ҷанги Мурид дар шарқ тақсим кард.Дигар ҳудудҳои Қафқоз (аз ҷумла Гурҷистони имрӯзаи шарқӣ, Доғистони ҷанубӣ, Арманистон ва Озарбойҷон ) дар солҳои гуногун дар асри 19 дар натиҷаи ҷангҳои Русия бо Форс ба ҳайати империяи Русия дохил карда шуданд.Қисмати боқимонда, яъне Гурҷистони ғарбиро дар ҳамин давра русҳо аз дасти усмонӣ гирифтанд.