Ҷангҳои Тай Сон ё шӯриши Тай Сон як қатор иттиҳодияҳои низоъҳои низомӣ буданд, ки пас аз шӯриши деҳқонони Ветнами Тай Сон бо роҳбарии се бародар Нгуен Нхак, Нгуен Хуан ва Нгуен Лан буданд.Онҳо дар соли 1771 оғоз ёфта, соли 1802 ба охир расиданд, вақте ки Нгуен Фук Анҳ ё император Ҷиа Лонг, насли оғои Нгуен, Тай Сонро мағлуб кард ва Đại Việtро дубора муттаҳид кард ва сипас кишварро ба Ветнам иваз кард.Соли 1771 дар Куй Нхон, ки дар зери назорати лорд Нгуен буд, революцияи Тай Сон ба амал омад.^[181] Сарварони ин инқилоб се бародар бо номи Нгуен Нхак, Нгуен Ло ва Нгуен Хуон буданд, ки ба оилаи лорд Нгуен иртибот надоранд.Дар соли 1773 шӯришиёни Тай Сон Куи Нхонро пойтахти инқилоб гирифтанд.Нерӯҳои бародарон Тай Сон бисёр деҳқонони камбизоат, коргарон, масеҳиён, ақаллиятҳои этникӣ дар кӯҳистони марказӣ ва мардуми Чамро, ки муддати тӯлонӣ аз ҷониби Худованди Нгуен зулм карда буданд, ^[182] ҷалб намуда, инчунин ба синфи тоҷирони этникии чинӣ, ки умед доранд, ҷалб карда шуданд. шӯриши Тай Сон сиёсати вазнини андози Лорд Нгуенро раҳо хоҳад кард, аммо саҳми онҳо баъдтар аз сабаби эҳсосоти миллатгароёнаи зидди Чин маҳдуд шуд.^[181] То соли 1776, Тай Сон тамоми замини Худованди Нгуенро ишғол карда, қариб тамоми оилаи шоҳонаро куштанд.Шоҳзодаи зиндамонда Нгуен Фук Анҳ (аксар вақт Nguyễn Ánh номида мешавад) ба Сиам гурехт ва аз подшоҳи Сиам дастгирии низомӣ гирифт.Nguyễn Ánh бо 50 000 сарбози сиамӣ барои дубора ба даст овардани қудрат баргашт, аммо дар ҷанги Rạch Gầm–Xoài Mút шикаст хӯрд ва қариб кушта шуд.Нгуен Ан аз Вьетнам гурехт, вале таслим нашуд.^[183]Артиши Тай Сон бо фармондеҳии Нгуен Ҳун дар соли 1786 ба шимол ҳаракат кард, то бо Худованди Транҳ, Транҳ Кҳӣ ҷанг кунад.Артиши Тран ноком шуд ва Транх Кхай худкушӣ кард.Армияи Тайсон пойтахтро дар давоми камтар аз ду мох забт кард.Охирин императори Ле, Ле Чиэу Тхён ба Чини Чин гурехт ва дар соли 1788 ба императори Цянлун муроҷиат кард.Императори Қианлун ба Ле Чиэу Тҳанг лашкари азими тақрибан 200 000 сарбозро таъмин кард, то тахти худро аз ғасбкор барқарор кунад.Дар моҳи декабри соли 1788, Нгуен Хуон, бародари сеюми Тай Сон худро император Куанг Трун эълон кард ва дар як маъракаи ногаҳонии 7-рӯза дар соли нави қамарӣ (Tết) аскарони Цингро бо 100 000 нафар мағлуб кард.Ҳатто овозае паҳн шуда буд, ки Куанг Трун низ нияти забт кардани Чинро доштааст, гарчанде ки маълум набуд.Дар давраи ҳукмронии худ Куанг Трунг ислоҳоти зиёдеро дар назар дошт, аммо бо сабабҳои номаълум дар роҳ ба самти ҷануб дар соли 1792, дар синни 40-солагӣ вафот кард. Дар давраи ҳукмронии император Куанг Трунг, Даи Винт воқеан ба се сохтори сиёсӣ тақсим шуд.^[184] Пешвои Тай Сон Нгуен Нхак маркази кишварро аз пойтахти худ Кви Нхун идора мекард.Император Куанг Трунг шимолро аз пойтахт Фу Сюан Хуэ идора мекард.Дар ҷануб.Вай ба таври расмӣ Пайратҳои соҳили Чини Ҷанубиро маблағгузорӣ ва омӯзонд, ки яке аз артиши қавитарин ва тарсу ҳарос дар ҷаҳон дар охири асри 18 - ибтидои асри 19 буд.^[185] Nguyễn Ánh, ки бо кӯмаки бисёре аз наваскарони боистеъдод аз ҷануб, Ҷия Инҳ (Сайгони ҳозира)-ро дар соли 1788 забт кард ва барои қувваи худ заминаи қавӣ таъсис дод.^[186]Пас аз марги Куанг Трун дар сентябри соли 1792, суди Тай Сон ноустувор шуд, зеро бародарони боқимонда бар зидди ҳамдигар ва бар зидди одамоне, ки ба писари хурдсоли Нгуен Ҳу содиқ буданд, меҷангиданд.Писари 10-солаи Куанг Трунг Нгуен Куанг Тон ба тахт нишаст ва императори Кан Тхн, ҳокими сеюми сулолаи Тай Сон шуд.Дар ҷануб, лорд Нгуен Анх ва подшоҳони Нгуен бо дастгирии фаронсавӣ ,чинӣ , сиамӣ ва масеҳӣ кӯмак карда, дар соли 1799 ба шимол шино карда, қалъаи Тай Сонро забт карданд.^[187] Дар соли 1801 қувваи ӯ Фу Сюан, пойтахти Тайсонро гирифт.Нгуен Ан ниҳоят дар соли 1802 дар ҷанг ғолиб омад, вақте ки ӯ Танг Лонгро (Ханой) муҳосира кард ва Нгуен Куанг Тонро бо ҳамроҳии бисёре аз шоҳони Тай Сон, генералҳо ва мансабдорон ба қатл расонд.Нгуен Анх ба тахт нишаст ва худро император Гиа Лонг номид.Gia барои Gia Định, номи қадимии Сайгон аст;Лонг барои Thăng Long, номи қадимии Ханой аст.Аз ин рӯ, Гиа Лонг муттаҳидшавии кишварро дар назар дошт.Азбаски Чин дар тӯли садсолаҳо аз Đại Việt ҳамчун Аннам ном бурда буд, Гиа Лонг аз императори Манчу Цинг хоҳиш кард, ки номи кишварро аз Аннам то Нам Винт иваз кунад.Барои пешгирии ҳар гуна иштибоҳ дар салтанати Ҷиа Лонг бо салтанати қадимии Триу Да, императори Манчу тартиби ин ду калимаро ба Винт Нам тағир дод.