Дар давраи ҳукмронии Рамаи II, салтанат пас аз ҷангҳои азим, ки ҳукмронии пешгузаштаи ӯро азият медоданд, эҳёи фарҳангиро дид;махсусан дар сохаи санъат ва адабиёт.Шоирон, ки аз ҷониби Рама II кор мекард, аз Санторн Пху нависандаи маст (Фра Апай Мани) ва Норин Дибет (Нират Нарин) буданд.Муносибатҳои хориҷӣ дар аввал муносибатҳо бо давлатҳои ҳамсоя бартарӣ доштанд, дар ҳоле ки муносибатҳои дорои қудратҳои мустамликавии аврупоӣ дар пасманзар ворид шуданд.Дар Камбоҷа ва Лаос , Ветнам бартарӣ пайдо кард, ки инро Рама II дар аввал қабул кард.Вакте ки дар солхои 1833—34 дар тахти рохбарии Рама III дар Ветнам шуриш сар зад, вай кушиш кард, ки Ветнамихоро бо рохи харбй мутеъ созад, аммо ин боиси шикасти гаронбахои кушунхои сиам гардид.Аммо дар солҳои 1840-ум, худи кхмерҳо муваффақ шуданд, ки ветнамҳоро аз байн баранд, ки баъдан ба таъсири бештари Сиам дар Камбоҷа оварда расонд.Ҳамзамон, Сиам ба Чин Чин хироҷ мефиристод.Дар замони Рама II ва Рама III фарҳанг, рақс, шеър ва пеш аз ҳама театр ба авҷи аъло расид.Маъбади Ват Фо аз ҷониби Рама III, ки ҳамчун аввалин донишгоҳи кишвар маъруф аст, сохта шудааст.Ҳукмронии Рама III.нихоят бо таксимоти ашрофон нисбат ба сиёсати берунй кайд карда шуд.Гурӯҳи хурди тарафдорони азхудкунии технологияҳои ғарбӣ ва дастовардҳои дигар аз ҷониби доираҳои муҳофизакор мухолифат карданд, ки ба ҷои ин бунбасти мустаҳкамтарро пешниҳод карданд.Аз замони подшоҳон Рама II ва Рама III, доираҳои муҳофизакор-динӣ асосан ба тамоюли изолятсияи худ часпиданд.Вафоти Рама III дар соли 1851 низ ба поён расидани монархияи анъанавии сиамӣ ишора мекард: аллакай аломатҳои равшани дигаргуниҳои амиқ пайдо шуданд, ки онҳоро ду вориси шоҳ ба амал оварданд.