Давраи байни солхои 1878—1914 барои Румыния давраи субот ва прогресс буд.Дар ҷанги дуввуми Балкан Руминия ба Юнон , Сербистон ва Черногория алайҳи Булғористон ҳамроҳ шуд .Булгория, ки аз хиссаи худ аз ганиматхои чанги якуми Балкан норозй буд, 29 июн — 10 августи соли 1913 ба иттифокчиёни собики худ — Сербия ва Юнон хучум кард. Кушунхои серб ва юнонй хучуми Булгорияро зада гардонда, ба хучуми чавобй гузашта, ба Булгория даромаданд.Бо он ки Булғористон низ қаблан бо Руминия ба баҳсҳои ҳудудии худ машғул буд ^[77] ва қисми зиёди нерӯҳои Булғористон дар ҷануб иштирок доштанд, дурнамои пирӯзии осон интервенцияи Руминияро алайҳи Булғористон барангехт.Империяи Усмонӣ низ аз ин вазъ истифода бурда, баъзе қаламравҳои аз ҷанги қаблӣ аз даст додашударо баргардонад.Вақте ки нерӯҳои Руминия ба пойтахти София наздик шуданд, Булғористон хостори оташбас шуд, ки дар натиҷа Аҳдномаи Бухарест ба имзо расид, ки дар он Булғористон бояд қисмате аз дастовардҳои ҷанги якуми Балканро ба Сербия, Юнон ва Руминия диҳад.Дар шартномаи Бухарест дар соли 1913 Румыния Добруяи Чанубиро ба даст оварда, округхои Дуростор ва Калиакраро ташкил кард.^[78]