Подшоҳии Руминия дар ду соли аввали Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ бетараф буд ва аз 27 августи соли 1916 ба тарафи қудратҳои иттифоқчиён дохил шуд, то ишғоли Қувваҳои марказӣ дар моҳи майи соли 1918 ба шартномаи Бухарест оварда расонд, пеш аз ворид шудан ба ҷанг дар 10 ноябри соли 1918. Он дорои маъданҳои аз ҳама муҳими нафт дар Аврупо буд ва Олмон бо ҳаваси худ нефт ва инчунин содироти маводи ғизоиро мехарид.Маъракаи Руминия як қисми Ҷабҳаи Шарқии Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ буд, ки Руминия ва Русия бо Бритониё ва Фаронса бар зидди қудратҳои марказии Олмон, Австрия-Венгрия, Империяи Усмонӣ ва Булғористон иттифоқ буданд.Аз августи соли 1916 то декабри соли 1917 дар кисми зиёди Румынияи имруза, аз чумла дар Трансильвания, ки дар он вакт як кисми империяи Австро- Венгрия буд, инчунин дар Добруяи Чанубй, ки холо як кисми Булгория мебошад, чанг cap шуд.Нақшаи маъракаи Руминия (Гипотезаи Z) аз ҳамла ба Австрия-Маҷористон дар Трансилвания, дар ҳоле ки Добруҷаи Ҷанубӣ ва Ҷурҷиу аз Булғористон дар ҷануб дифоъ мекард.Сарфи назар аз муваффақиятҳои аввал дар Трансильвания, пас аз он ки дивизияҳои немисҳо ба Австрия-Венгрия ва Булғористон кумак карданд, нерӯҳои Румыния (бо кӯмаки Русия) ба шикастҳои калон дучор шуданд ва дар охири соли 1916 аз қаламрави Подшоҳии қадимии Румыния танҳо Молдавияи Ғарбӣ дар зери тасарруфи худ монд. тахти назорати кушунхои Румыния ва Россия.Пас аз чанд ғалабаи дифоъӣ дар соли 1917 дар Марести, Марешти ва Ойтуз, бо хурӯҷи Русия аз ҷанг пас аз Инқилоби Октябр , Руминия, ки тақрибан пурра дар иҳотаи Қувваҳои марказӣ қарор дошт, низ маҷбур шуд, ки аз ҷанг хориҷ шавад.Вай дар мохи май соли 1918 бо давлатхои марказй шартномаи Бухарестро ба имзо расонд. Мувофики шартхои ин шартнома Румыния тамоми Добружаро ба Булгория, тамоми гузаргоххои Карпатро ба Австрия-Венгрия аз даст дод ва тамоми захирахои нефти худро ба Германия ба маблаги 99 ичора дод. сол.Бо вуҷуди ин, қудратҳои марказӣ иттиҳоди Руминияро бо Бессарабия, ки ба наздикӣ пас аз Инқилоби Октябр аз империяи Русия истиқлолият эълон карда буд, эътироф карданд ва дар моҳи апрели соли 1918 ба тарафдории иттиҳод бо Руминия овоз доданд. Парлумон ин шартномаро имзо кард, аммо шоҳ Фердинанд аз имзои он даст кашид ва умедвор буд. Галабаи иттифокчиён дар фронти гарбй.Мохи октябри соли 1918 Румыния аз муохидаи Бухарест даст кашид ва 10 ноябри соли 1918, як руз пеш аз ярокпартоии Германия, Румыния баъди пешравихои бомуваффакияти иттифокчиён дар фронти Македония аз нав ба чанг даромад ва дар Трансильвания пеш рафт.Рӯзи дигар шартномаи Бухарест бо шартҳои созиши Компьен бекор карда шуд.