Ҷанги Чину Ҳинд як муноқишаи мусаллаҳонаи байниЧин ва Ҳинд буд, ки аз моҳи октябр то ноябри соли 1962 рух дод. Ин ҷанг аслан авҷ гирифтани баҳси сарҳадии байни ду кишвар буд.Минтақаҳои асосии низоъ дар қад-қади минтақаҳои сарҳадӣ буданд: дар Оҷонсии сарҳадии шимолу шарқи Ҳиндустон дар шарқи Бутан ва дар Аксай Чин дар ғарби Непал.Танишҳо миёни Чин ва Ҳинд пас аз ошӯби Тибет дар соли 1959 авҷ гирифт ва баъд аз он Ҳинд ба Далай Лама паноҳандагӣ дод.Вазъият дар ҳоле бадтар шуд, ки Ҳиндустон пешниҳодҳои ҳалли дипломатии Чинро дар солҳои 1960 ва 1962 рад кард. Чин дар посух ба “патрули пешӣ” дар минтақаи Ладак, ки қаблан қатъ карда буд, идома дод.^[38] Муноқиша дар пасманзари ташаннуҷи глобалии бӯҳрони мушакии Куба шиддат гирифт ва Чин 20 октябри соли 1962 аз тамоми талошҳо барои ҳалли осоишта даст кашид. Ин боиси ҳамлаи нерӯҳои Чин ба қаламравҳои баҳсбарангез дар сарҳади 3,225 километр (2,004 мил) дар Ладак ва аз болои хатти Макмахон дар сархади шимолу шаркй.Артиши Хитой кушунхои Хиндустонро ба акиб тела дода, тамоми территорияхоеро, ки дар театри гарбй даъво карда буданд ва тракт Таванг дар театри шаркй ишгол карданд.Муноқиша замоне хотима ёфт, ки Чин 20 ноябри соли 1962 оташбас эълон кард ва эълон кард, ки ба мавқеъҳои пеш аз ҷанги худ, асосан Хатти назорати воқеӣ, ки ҳамчун сарҳади муассири Чин ва Ҳиндустон хидмат мекард, баромад.Ҷанг бо ҷанги кӯҳӣ тавсиф мешуд, ки дар баландии зиёда аз 4,000 метр (13,000 фут) гузаронида шуда буд ва бо амалиёти заминӣ маҳдуд буд ва ҳеҷ яке аз тарафҳо дороиҳои баҳрӣ ё ҳавоиро истифода набурданд.Дар ин давра чудоии Иттифоки Советй ва Хитой ба муносибатхои байналхалкй таъсири калон расонд.Иттифоки Советй Хиндустонро, хусусан аз рун фуруши самолётхои пешкадами киркунандаи МиГ дастгирй кард.Баръакс, Иёлоти Муттаҳида ва Британияи Кабир аз фурӯши аслиҳаи пешрафта ба Ҳиндустон худдорӣ карданд, ки ин боиси он гардид, ки Ҳиндустон ба дастгирии ҳарбӣ бештар ба Иттиҳоди Шӯравӣ такя кунад.^[39]