Фа Нгум бори дигар Лан Ксанро дар солҳои 1360-ум бар зидди Сухотай ба ҷанг овард, ки дар он Лан Ксан дар дифоъ аз қаламрави худ пирӯз шуд, аммо ба гурӯҳҳои рақиби дарбор ва мардуми хастаи ҷанг асос дод, ки Фа Нгумро ба фоидаи писараш Оун Хуан барканор кунанд.Дар соли 1371, Оун Хуэн ба унвони шоҳ Самсентай (Подшоҳи 300 000 Тай) тоҷ гузошта шуд, ки номи бодиққат интихобшуда барои шоҳзодаи Лао-Кхмер, ки бартарии аҳолии Лао-тайро, ки ӯ дар суд аз гурӯҳҳои кхмер идора мекард, нишон дод.Саментай дастовардҳои падарашро мустаҳкам кард ва дар тӯли солҳои 1390-ум боЛанна дар Чианг Саен мубориза бурд.Дар соли 1402 ӯ расман эътирофи Лан Ксанро аз Империяи Мин дар Чин гирифт.^[22] Дар соли 1416, дар синни шастсолагӣ, Самсентай мурд ва ҷои онро суруди худ Лан Хам Даенг гирифт.Солномаҳои Виетӣ қайд мекунанд, ки дар давраи ҳукмронии Лан Кхам Даенг дар соли 1421 шӯриши Лам Сон дар зери роҳбарии Ле Лӣ бар зидди Минг ба амал омад ва аз Лан Ксан кумак хост.Артиши 30 000-нафара бо 100 аскари савораи фил фиристода шуд, вале ба ҷои он, ки ба тарафи чиниҳо гузашт.^[23]