Султонияти Мамлюк , ки дар Миср, Шом ва Ҳиҷоз аз миёнаҳои асри 13 то ибтидои асри 16 мелод ҳукмронӣ мекард, давлате буд, ки аз ҷониби як кастаи низомии мамлюкҳо (сарбозони ғуломи озод) таҳти роҳбарии султон идора мешуд.Султоният дар соли 1250 бо сарнагун шудани сулолаи Айюбиён таъсис ёфта, ба ду давра таксим шуд: турки ё бахрй (1250—1382) ва черкес ё бурчй (1382—1517), ки ба номи миллатхои хукмрони мамлукхо гирифта шудааст.Дар аввал ҳокимони мамлюк аз полкҳои Айюбид Султон ас-Солиҳи Айюб (ҳукмронӣ 1240–1249) соли 1250 ҳокимиятро ба даст оварданд. Онҳо махсусан дар соли 1260 дар зери султон Қутуз ва Байбарс муғулҳоро шикаст дода, густариши онҳоро ба самти ҷануб тафтиш карданд.Мамлюкҳо дар зери ҳукмронии Байбарс, Қаловун (ҳукмронии 1279–1290) ва Ашраф Халил (ҳукмронӣ 1290–1293) қаламрави худро васеъ намуда, давлатҳои салибдориро забт намуда, ба Макурия, Киренаика, Ҳиҷоз ва ҷануби Анатолиё паҳн шуданд.Дар давраи ҳукмронии ан-Носири Муҳаммад (солҳои 1293–1341) авҷи султоният буд, ки пас аз он низоъҳои дохилӣ ва қудрат ба амирони баландпоя гузашт.Мамлюкҳо аз ҷиҳати фарҳангӣ адабиёт ва астрономияро қадр мекарданд ва китобхонаҳои хусусиро ҳамчун аломати статус таъсис медоданд, ки боқимондаҳо ҳазорон китобро нишон медиҳанд.Давраи Бурҷӣ аз табаддулоти амир Барқуқ дар соли 1390 оғоз шуда, пас аз таназзули ҳукумати мамлукҳо бар асари ҳамлаҳо, шӯришҳо ва офатҳои табиӣ заиф шуд.Султон Барсбой (1422–1438) кӯшиш кард, ки иқтисодиётро барқарор кунад, аз ҷумла инҳисори тиҷорат бо Аврупо.Сулолаи Бурҷӣ бо ноустувории сиёсӣ рӯбарӯ шуд, ки бо султонҳои кӯтоҳ ва низоъҳо, аз ҷумла набардҳо алайҳи Темур Ленк ва забт кардани Кипр буд.Парокандагии сиёсии онҳо ба муқовимат бар зидди Империяи Усмонӣ монеъ шуда, ба вассализатсияи Миср дар зери султони Усмонӣ Селим дар соли 1517 оварда расонд. Усмониён синфи мамлюкро ҳамчун ҳокимон дар Миср нигоҳ дошта, онро ба давраи миёнаи Империяи Усмонӣ, ҳарчанд таҳти вассаломӣ гузарониданд.