Пас аз шикасти муғулҳо ва арманиҳо таҳти роҳбарии Мунгке Темур аз ҷонибимамлюкҳо дар ҷанги дуюми Ҳумс, ба Арманистон сулҳ баста шуд.Ғайр аз ин, дар соли 1285, дар пайи ҳамлаи пурқуввати Қаловун, арманиҳо маҷбур шуданд, ки бо шартҳои сахт созиши даҳсоларо имзо кунанд.Армянхо вазифадор шуда буданд, ки бисьёр калъахоро ба мамлукхо диханд ва аз нав сохтани истехкомхои мудофиавии онхо манъ карда шуданд.Арманистони Киликия маҷбур шуд, ки боМиср тиҷорат кунад ва ба ин васила аз эмбаргои тиҷорӣ, ки папа ҷорӣ кардааст, канорагирӣ кунад.Гайр аз ин, мамлукхо бояд аз арманихо хар сол як миллион дирхам хич мегирифтанд.Мамлюкхо, сарфи назар аз гуфтахои боло, борхо ба Арманистони Киликия хучум карданро давом медоданд.Дар соли 1292 ба он Ал-Ашраф Халил, султони мамлюки Миср, ки як сол пеш боқимондаҳои подшоҳии Ерусалимро дар Акра забт карда буд, забт кард.Хромкла низ аз кор озод карда шуд, ки католикоссатро мачбур кард, ки ба Сис гузарад.Ҳетум маҷбур шуд, ки Беҳесни, Мараш ва Тел Ҳамдунро ба туркҳо гузорад.Соли 1293 вай ба фоидаи бародараш Тороси III даст кашида, ба дайри Мамистра даромад.