Oblężenie Wiednia w 1529 r. było pierwszą próbą zdobycia Wiednia w Austrii przez Imperium Osmańskie .Sulejman Wspaniały, sułtan Osmanów, zaatakował miasto z udziałem ponad 100 000 ludzi, podczas gdy obrońcy pod wodzą Niklasa Grafa Salma liczyli nie więcej niż 21 000 ludzi.Mimo to Wiedniu udało się przetrwać oblężenie, które ostatecznie trwało nieco ponad dwa tygodnie, od 27 września do 15 października 1529 roku.Oblężenie nastąpiło po bitwie pod Mohaczem w 1526 r., która zakończyła się śmiercią Ludwika II, króla Węgier , i pogrążeniem królestwa w wojnie domowej.Po śmierci Ludwika rywalizujące frakcje na Węgrzech wybrały dwóch następców: arcyksięcia Ferdynanda I Austrii, wspieranego przez ród Habsburgów, i Jana Zápolyę.Zápolya ostatecznie zwrócił się o pomoc do Imperium Osmańskiego i został wasalem Imperium Osmańskiego, po tym jak Ferdynand zaczął przejmować kontrolę nad zachodnimi Węgrami, w tym nad miastem Budą.Atak osmański na Wiedeń był częścią interwencji imperium w konflikt węgierski i miał na celu zabezpieczenie pozycji Zápolyi na krótką metę.Historycy przedstawiają sprzeczne interpretacje długoterminowych celów Osmanów, w tym motywacji stojących za wyborem Wiednia na bezpośredni cel kampanii.Niektórzy współcześni historycy sugerują, że głównym celem Sulejmana było zapewnienie osmańskiej kontroli nad wszystkimi Węgrami, w tym nad zachodnią częścią (znaną jako Węgry Królewskie), która wówczas nadal znajdowała się pod kontrolą Habsburgów.Niektórzy uczeni sugerują, że Sulejman zamierzał wykorzystać Węgry jako bazę wypadową do dalszej inwazji na Europę.Niepowodzenie oblężenia Wiednia zapoczątkowało 150 lat zaciekłego napięcia militarnego między Habsburgami a Turkami, przerywanego wzajemnymi atakami i zakończonego drugim oblężeniem Wiednia w 1683 roku.